Verse 1: പീലാത്തോസ് യേശുവിനെ ചമ്മട്ടികൊണ്ട് അടിപ്പിച്ചു. പടയാളികള് ഒരു മുള്ക്കിരീടമുണ്ടാക്കി അവന്െറ തലയില് വച്ചു;
Verse 2: ഒരു ചെമന്ന മേലങ്കി അവനെ അണിയിച്ചു.
Verse 3: അവര് അവന്െറ അടുക്കല് വന്ന് യഹൂദരുടെ രാജാവേ, സ്വസ്തി! എന്നുപറഞ്ഞ് കൈകൊണ്ട് അവനെ പ്രഹരിച്ചു.
Verse 4: പീലാത്തോസ് വീണ്ടും പുറത്തു വന്ന് അവരോടു പറഞ്ഞു: ഒരു കുറ്റവും ഞാന് അവനില് കാണുന്നില്ല എന്നു നിങ്ങള് അറിയാന് ഇതാ, അവനെ നിങ്ങളുടെ അടുത്തേക്കു കൊണ്ടുവരുന്നു.
Verse 5: മുള്ക്കിരീടവും ചെമന്ന മേലങ്കിയും ധരിച്ച്് യേശു പുറത്തേക്കു വന്നു. അപ്പോള് പീലാത്തോസ് അവരോടു പറഞ്ഞു: ഇതാ, മനുഷ്യന്!
Verse 6: അവനെക്കണ്ടപ്പോള് പുരോഹിതപ്രമുഖന്മാരും സേവകരും വിളിച്ചുപറഞ്ഞു: അവനെ ക്രൂശിക്കുക! അവനെ ക്രൂശിക്കുക! പീലാത്തോസ് പറഞ്ഞു: നിങ്ങള്തന്നെ അവനെ കൊണ്ടുപോയി ക്രൂശിച്ചുകൊള്ളുവിന്; എന്തെന്നാല്, ഞാന് അവനില് ഒരു കുറ്റവും കാണുന്നില്ല.
Verse 7: യഹൂദര് പറഞ്ഞു: ഞങ്ങള്ക്കൊരു നിയമമുണ്ട്. ആ നിയമമനുസരിച്ച് ഇവന്മരിക്കണം. കാരണം, ഇവന് തന്നെത്തന്നെ ദൈവപുത്രനാക്കിയിരിക്കുന്നു.
Verse 8: ഇതു കേട്ടപ്പോള് പീലാത്തോസ് കൂടുതല് ഭയപ്പെട്ടു.
Verse 9: അവന് വീണ്ടും പ്രത്തോറിയത്തില് പ്രവേശിച്ച് യേശുവിനോടു ചോദിച്ചു: നീ എവിടെനിന്നാണ്? യേശു മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.
Verse 10: പീലാത്തോസ് ചോദിച്ചു: നീ എന്നോടു സംസാരിക്കുകയില്ലേ? നിന്നെ സ്വതന്ത്രനാക്കാനും ക്രൂശിക്കാനും എനിക്ക് അധികാരമുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞുകൂടെ?
Verse 11: യേശു പ്രതിവചിച്ചു: ഉന്നതത്തില്നിന്നു നല്കപ്പെട്ടില്ലായിരുന്നുവെങ്കില് എന്െറ മേല് ഒരധികാരവും നിനക്കുണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല. അതിനാല്, എന്നെ നിനക്കേല്പിച്ചുതന്നവന്െറ പാപം കൂടുതല് ഗൗരവമുള്ളതാണ്.
Verse 12: അപ്പോള് മുതല് പീലാത്തോസ് അവനെ വിട്ടയ്ക്കാന് ശ്രമമായി. എന്നാല്, യഹൂദര് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു: ഇവനെ മോചിപ്പിക്കുന്നപക്ഷം നീ സീസറിന്െറ സ്നേഹിതനല്ല. തന്നെത്തന്നെ രാജാവാക്കുന്ന ഏവനും സീസറിന്െറ വിരോധിയാണ്.
Verse 13: ഈ വാക്കുകള് കേട്ടപ്പോള് പീലാത്തോസ് യേശുവിനെ പുറത്തേക്കു കൊണ്ടുവന്ന്, കല്ത്തളം - ഹെബ്രായ ഭാഷയില് ഗബ്ബാത്ത - എന്നു വിളിക്കപ്പെടുന്ന സ്ഥലത്ത്ന്യായാസനത്തില് ഇരുന്നു.
Verse 14: അന്നു പെസഹായുടെ ഒരുക്കത്തിനുള്ള ദിവസമായിരുന്നു. അപ്പോള് ഏകദേശം ആറാം മണിക്കൂറുമായിരുന്നു. അവന് യഹൂദരോടു പറഞ്ഞു:
Verse 15: ഇതാ, നിങ്ങളുടെ രാജാവ്! അവര് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു: കൊണ്ടുപോകൂ, അവനെ കൊണ്ടുപോയി കുരിശില് തറയ്ക്കൂ. പീലാത്തോസ് അവരോടു ചോദിച്ചു: നിങ്ങളുടെ രാജാവിനെ ഞാന് ക്രൂശിക്കണമെന്നോ? പുരോഹിതപ്രമുഖന്മാര് പറഞ്ഞു: സീസറല്ലാതെ ഞങ്ങള്ക്കു വേറെ രാജാവില്ല.
Verse 16: അപ്പോള് അവന് യേശുവിനെ ക്രൂശിക്കാനായി അവര്ക്കു വിട്ടുകൊടുത്തു.
Verse 17: അവര് യേശുവിനെ ഏറ്റുവാങ്ങി. അവന് സ്വയം കുരിശും ചുമന്നുകൊണ്ട് തലയോടിടം - ഹെബ്രായ ഭാഷയില് ഗൊല്ഗോഥാ - എന്നു വിളിക്കപ്പെടുന്ന സ്ഥലത്തേക്കു പോയി.
Verse 18: അവിടെ അവര് അവനെ ക്രൂശിച്ചു; അവനോടൊപ്പം മറ്റു രണ്ടുപേരെയും; യേശുവിനെ മധ്യത്തിലും അവരെ ഇരുവശങ്ങളിലായും.
Verse 19: പീലാത്തോസ് ഒരു ശീര്ഷകം എഴുതി കുരിശിനു മുകളില് വച്ചു. അത് ഇങ്ങനെയായിരുന്നു: നസറായനായ യേശു, യഹൂദരുടെ രാജാവ്.
Verse 20: യേശുവിനെ ക്രൂശി ച്ചസ്ഥലം പട്ടണത്തിനു സമീപമായിരുന്നതിനാല് യഹൂദരില് പലരും ആ ശീര്ഷകം വായിച്ചു. അത് ഹെബ്രായയിലും ലത്തീനിലും ഗ്രീക്കിലും എഴുതപ്പെട്ടിരുന്നു.
Verse 21: യഹൂദരുടെ പുരോഹിതപ്രമുഖന്മാര് പീലാത്തോസിനോടു പറഞ്ഞു: യഹൂദരുടെ രാജാവ് എന്നല്ല, യഹൂദരുടെ രാജാവു ഞാനാണ് എന്ന് അവന് പറഞ്ഞു എന്നാണ് എഴുതേണ്ടത്.
Verse 22: പീലാത്തോസ് പറഞ്ഞു: ഞാനെഴുതിയത് എഴുതി.
Verse 23: പടയാളികള് യേശുവിനെ ക്രൂശിച്ചതിനുശേഷം അവന്െറ വസ്ത്രങ്ങള് നാലായി ഭാഗിച്ചു - ഓരോ പടയാളിക്കും ഓരോ ഭാഗം. അവന്െറ അങ്കിയും അവര് എടുത്തു. അതാകട്ടെ, തുന്നലില്ലാതെ മുകള്മുതല് അടിവരെ നെയ്തുണ്ടാക്കിയതായിരുന്നു.
Verse 24: ആകയാല്, അവര് പരസ്പരം പറഞ്ഞു: നമുക്ക് അതു കീറേണ്ടാ; പകരം, അത് ആരുടേതായിരിക്കണമെന്നു കുറിയിട്ടു തീരുമാനിക്കാം. എന്െറ വസ്ത്രങ്ങള് അവര് ഭാഗിച്ചെടുത്തു. എന്െറ അങ്കിക്കുവേണ്ടി അവര് കുറിയിട്ടു എന്നതിരുവെഴുത്തു പൂര്ത്തിയാകാന്വേണ്ടിയാണ്
Verse 25: പടയാളികള് ഇപ്രകാരം ചെയ്തത്. യേശുവിന്െറ കുരിശിനരികെ അവന്െറ അമ്മയും അമ്മയുടെ സഹോദരിയും ക്ലോപ്പാസിന്െറ ഭാര്യ മറിയവും മഗ്ദലേനമറിയവും നില്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
Verse 26: യേശു തന്െറ അമ്മയും താന് സ്നേഹി ച്ചശിഷ്യനും അടുത്തു നില്ക്കുന്നതു കണ്ട് അമ്മയോടു പറഞ്ഞു: സ്ത്രീയേ, ഇതാ, നിന്െറ മകന് .
Verse 27: അനന്തരം അവന് ആ ശിഷ്യനോടു പറഞ്ഞു: ഇതാ, നിന്െറ അമ്മ. അപ്പോള് മുതല് ആ ശിഷ്യന് അവളെ സ്വന്തം ഭവനത്തില് സ്വീകരിച്ചു.
Verse 28: അനന്തരം, എല്ലാം നിറവേറിക്കഴിഞ്ഞുവെന്ന് അറിഞ്ഞ് തിരുവെഴുത്തു പൂര്ത്തിയാകാന്വേണ്ടി യേശു പറഞ്ഞു: എനിക്കു ദാഹിക്കുന്നു.
Verse 29: ഒരു പാത്രം നിറയെ വിനാഗിരി അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു. അവര് വിനാഗിരിയില് കുതിര്ത്ത ഒരു നീര്പ്പഞ്ഞി ഹിസോപ്പുചെടിയുടെ തണ്ടില് വച്ച് അവന്െറ ചുണ്ടോടടുപ്പിച്ചു.
Verse 30: യേശു വിനാഗിരി സ്വീകരിച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു: എല്ലാം പൂര്ത്തിയായിരിക്കുന്നു. അവന് തല ചായ്ച്ച് ആത്മാവിനെ സമര്പ്പിച്ചു.
Verse 31: അത് സാബത്തിനുള്ള ഒരുക്കത്തിന്െറ ദിവസമായിരുന്നു. ആ സാബത്ത് ഒരു വലിയ ദിവസമായിരുന്നു. സാബത്തില് ശരീരങ്ങള് കുരിശില് കിടക്കാതിരിക്കാന്വേണ്ടി അവരുടെ കാലുകള് തകര്ക്കാനും അവരെ നീക്കംചെയ്യാനും യഹൂദര് പീലാത്തോസിനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു.
Verse 32: അതിനാല് പടയാളികള് വന്ന് അവനോടുകൂടെ ക്രൂശിക്കപ്പെട്ടിരുന്ന രണ്ടുപേരുടെയും കാലുകള് തകര്ത്തു.
Verse 33: അവര് യേശുവിനെ സമീപിച്ചപ്പോള് അവന് മരിച്ചുകഴിഞ്ഞു എന്നു കാണുകയാല് അവന്െറ കാലുകള് തകര്ത്തില്ല.
Verse 34: എന്നാല്, പടയാളികളിലൊരുവന് അവന്െറ പാര്ശ്വത്തില് കുന്തംകൊണ്ടു കുത്തി. ഉടനെ അതില്നിന്നു രക്തവുംവെള്ളവും പുറപ്പെട്ടു.
Verse 35: അതു കണ്ടയാള്തന്നെ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. അവന്െറ സാക്ഷ്യം സത്യവുമാണ്. നിങ്ങളും വിശ്വസിക്കേണ്ടതിനു താന് സത്യമാണു പറയുന്നതെന്ന് അവന് അറിയുകയും ചെയ്യുന്നു.
Verse 36: അവന്െറ അസ്ഥികളില് ഒന്നുപോലും തകര്ക്കപ്പെടുകയില്ല എന്നതിരുവെഴുത്തു പൂര്ത്തിയാകാന്വേണ്ടിയാണ് ഇതു സംഭവിച്ചത്.
Verse 37: മറ്റൊരു തിരുവെഴുത്തു പറയുന്നു: തങ്ങള് കുത്തി മുറിവേല്പിച്ചവനെ അവര് നോക്കിനില്ക്കും.
Verse 38: യഹൂദരോടുള്ള ഭയം നിമിത്തം യേശുവിന്െറ രഹസ്യശിഷ്യനായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്ന അരിമത്തിയാക്കാരന് ജോസഫ് യേശുവിന്െറ ശരീരം എടുത്തു മാറ്റാന് പീലാത്തോസിനോട്് അനുവാദം ചോദിച്ചു. പീലാത്തോസ് അനുവാദം നല്കി. അവന് വന്ന് ശരീരം എടുത്തു മാറ്റി.
Verse 39: യേശുവിനെ ആദ്യം രാത്രിയില് ചെന്നുകണ്ട നിക്കോദേമോസും അവിടെയെത്തി. മീറയും ചെന്നിനായകവുംചേര്ന്ന ഏകദേശം നൂറു റാത്തല് സുഗന്ധദ്രവ്യവും അവന് കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.
Verse 40: അവര് യേശുവിന്െറ ശരീരമെടുത്തു യഹൂദരുടെ ശവസംസ്കാരരീതിയനുസരിച്ചു സുഗന്ധദ്രവ്യങ്ങളോടുകൂടെ കച്ചയില് പൊതിഞ്ഞു.
Verse 41: അവന് ക്രൂശിക്കപ്പെട്ട സ്ഥലത്ത് ഒരു തോട്ടം ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ തോട്ടത്തില് അതുവരെ ആരെയും സംസ്കരിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഒരു പുതിയ കല്ലറയും ഉണ്ടായിരുന്നു.
Verse 42: യഹൂദരുടെ ഒരുക്കത്തിന്െറ ദിനമായിരുന്നതിനാലും കല്ലറ സമീപത്തായിരുന്നതിനാലും അവര് യേശുവിനെ അവിടെ സംസ്കരിച്ചു.