Verse 1: സാവൂളിന്െറ മരണത്തിനുശേഷം, ദാവീദ് അമലേക്യരെ കീഴടക്കി; മടങ്ങിവന്നു സിക്ലാഗില് രണ്ടു ദിവസം പാര്ത്തു.
Verse 2: മൂന്നാംദിവസം സാവൂളിന്െറ പാളയത്തില്നിന്ന് ഒരാള് വസ്ത്രം കീറിക്കൊണ്ടും തലയില് പൂഴിവാരിയിട്ടുകൊണ്ടും ദാവീദിന്െറ അടുക്കല് വന്നു സാഷ്ടാംഗം നമസ്കരിച്ചു.
Verse 3: നീ എവിടെനിന്നു വരുന്നു എന്ന് ദാവീദ് ചോദിച്ചതിന് ഇസ്രായേല് പാളയത്തില്നിന്ന് ഞാന് ഓടിപ്പോന്നിരിക്കയാണ് എന്ന് അവന് മറുപടി നല്കി.
Verse 4: ദാവീദ് വീണ്ടും ചോദിച്ചു: എന്തുണ്ടായി? പറയൂ. അവന് മറുപടി പറഞ്ഞു: നമ്മുടെ സൈന്യം തോറ്റോടി. ഒട്ടേറെപ്പേര് മരിച്ചുവീണു. സാവൂളും മകന് ജോനാഥാനും കൊല്ലപ്പെട്ടു.
Verse 5: ദാവീദ് അവനോടു ചോദിച്ചു: സാവൂളും ജോനാഥാനും മരിച്ചെന്ന് നീ എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു?
Verse 6: അവന് പറഞ്ഞു:യദൃച്ഛയാ ഞാന് ഗില്ബോവക്കുന്നിലെത്തി. അവിടെ സാവൂള് കുന്തം ഊന്നി നില്ക്കുന്നതും ശത്രുക്കളുടെ രഥങ്ങളും കുതിരപ്പടയും അവന്െറ അടുത്തേക്കു പാഞ്ഞുവരുന്നതും ഞാന് കണ്ടു.
Verse 7: അവന് തിരിഞ്ഞുനോക്കിയപ്പോള് എന്നെ കണ്ട്, എന്നെ വിളിച്ചു. ഞാന് വിളികേട്ടു.
Verse 8: അവന് ചോദിച്ചു: നീ ആരാണ്? ഒരു അമലേക്യന്, ഞാന് മറുപടി പറഞ്ഞു.
Verse 9: അവന് എന്നോടു പറഞ്ഞു: വന്ന് എന്നെ കൊല്ലുക; ഞാന് ഇതാ വേദനകൊണ്ടു നീറുന്നു; എന്െറ പ്രാണന് വിട്ടുപോകുന്നില്ലല്ലോ.
Verse 10: അപ്പോള് ഞാന് അടുത്തുചെന്ന് അവനെ വധിച്ചു. അവന് വീണുപോയാല് മരിക്കുമെന്ന് എനിക്കുറപ്പായിരുന്നു. അവന് ധരിച്ചിരുന്ന കിരീടവും തോള്വളയും ഞാന് എടുത്തു. ഇതാ, അവ അങ്ങയുടെ അടുക്കല് ഞാന് കൊണ്ടുവന്നിരിക്കുന്നു.
Verse 11: അപ്പോള്, ദാവീദ് ദുഃഖാതിരേകത്താല് വസ്ത്രം കീറി. കൂടെയുള്ളവരും അങ്ങനെ ചെയ്തു.
Verse 12: സാവൂളും മകന് ജോനാഥാനും കര്ത്താവിന്െറ ജനമായ ഇസ്രായേല്കുടുംബാംഗങ്ങളുംയുദ്ധത്തില് കൊല്ലപ്പെട്ടതിനാല് അവര് ദുഃഖിച്ച് വിലപിക്കുകയും സന്ധ്യവരെ ഉപവസിക്കുകയും ചെയ്തു.
Verse 13: വിവരം പറഞ്ഞയുവാവിനോട്, നീ എവിടെനിന്നു വരുന്നു എന്ന് ദാവീദ് ചോദിച്ചതിന് ഇവിടെ വന്നു പാര്ക്കുന്ന ഒരു അമലേക്യന് എന്ന് അവന് ഉത്തരം നല്കി.
Verse 14: ദാവീദ് അവനോടു ചോദിച്ചു: കര്ത്താവിന്െറ അഭിഷിക്തനെ വധിക്കാന് കൈനീട്ടുന്നതിനു നീ എങ്ങനെ ധൈര്യപ്പെട്ടു?
Verse 15: ദാവീദ് സേവ കരില് ഒരുവനെ വിളിച്ച് അവനെ കൊന്നുകളയുക എന്ന് ആജ്ഞാപിച്ചു. അവന് ആ അമലേക്യനെ വധിച്ചു.
Verse 16: ദാവീദ് അമലേക്യനോടു പറഞ്ഞു: നിന്െറ രക്തത്തിന് ഉത്തര വാദി നീ തന്നെ, കര്ത്താവിന്െറ അഭിഷിക്തനെ ഞാന് കൊന്നുവെന്ന് നിന്െറ വായ് കൊണ്ടുതന്നെ നീ നിനക്കെതിരേ സാക്ഷ്യം പറഞ്ഞുവല്ലോ.
Verse 17: സാവൂളിനെയും മകന് ജോനാഥാനെയും കുറിച്ച് ദാവീദ് ഒരു വിലാപഗാനം പാടി.
Verse 18: യൂദാജനങ്ങളെ അതു പഠിപ്പിക്കണമെന്ന് ആജ്ഞാപിക്കുകയും ചെയ്തു.യാഷാറിന്െറ പുസ്തകത്തില് ഇതു രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.
Verse 19: ഇസ്രായേലേ, നിന്െറ മഹത്വം നിന്െറ ഗിരികളില് നിഹതമായി ശക്തന്മാര് നിപതിച്ചതെങ്ങനെ? ഗത്തില് ഇതു പറയരുത്.
Verse 20: അഷ്ക്കലോന് തെരുവുകളില് ഇതു പ്രസിദ്ധമാക്കരുത്. ഫിലിസ്ത്യപുത്രിമാര് സന്തോഷിക്കാതിരിക്കാനും വിജാതീയ പുത്രിമാര് ആര്പ്പിടാതിരിക്കാനും തന്നെ.
Verse 21: ഗില്ബോവാപര്വതങ്ങളേ, നിങ്ങളില് മഞ്ഞോ മഴയോ പെയ്യാതിരിക്കട്ടെ! നിങ്ങളുടെ നിലങ്ങള് ഫലശൂന്യമാകട്ടെ! എന്തെന്നാല്, അവിടെയല്ലോ, ശക്തന്മാരുടെ പരിച അവഹേളിക്കപ്പെട്ടത്, അവിടെയല്ലോ സാവൂളിന്െറ പരിച എണ്ണ പുരട്ടാതെ കിടന്നത്.
Verse 22: നിഹതന്മാരുടെ രക്തത്തില്നിന്നും ശക്തന്മാരുടെ മേദസ്സില്നിന്നും ജോനാഥാന്െറ വില്ല് പിന്തിരിഞ്ഞില്ല. സാവൂളിന്െറ വാള് വൃഥാ പിന്വാങ്ങിയില്ല.
Verse 23: സാവൂളും ജോനാഥാനും, പ്രിയരും പ്രാണപ്രിയരും, ജീവിതത്തിലും മരണത്തിലും, അവര് വേര്പിരിഞ്ഞില്ല. കഴുകനെക്കാള് വേഗമുള്ളവര്! സിംഹത്തെക്കാള് ബലമുള്ളവര്!
Verse 24: ഇസ്രായേല് പുത്രിമാരേ,സാവൂളിനെച്ചൊല്ലി കരയുവിന്. അവന് നിങ്ങളെ മോടിയായി കടുംചെമപ്പുടുപ്പിച്ചു; ആടകളില് പൊന്നാഭരണമണിയിച്ചു.
Verse 25: യുദ്ധത്തില് ശക്തന്മാര് വീണതെങ്ങനെ? നിന്െറ ഗിരികളില് ജോനാഥാന് വധിക്കപ്പെട്ടു കിടക്കുന്നു.
Verse 26: സോദരാ, ജോനാഥാന്, നിന്നെയോര്ത്തു ഞാന് ദുഃഖിക്കുന്നു; നീ എനിക്ക് അതിവത്സലനായിരുന്നു;എന്നോടുള്ള നിന്െറ സ്നേഹം സ്ത്രീകളുടെ പ്രമത്തെക്കാള് അഗാധമായിരുന്നു.
Verse 27: ശക്തന്മാര് വീണുപോയതും ആയുധങ്ങള് തകര്ന്നുപോയതുമെങ്ങനെ?