Verse 1: ഇസ്രായേല്‍ഗോത്രങ്ങള്‍ ഹെബ്രാണില്‍ ദാവീദിന്‍െറ അടുത്തു വന്നുപറഞ്ഞു: ഞങ്ങള്‍ നിന്‍െറ അസ്‌ഥിയും മാംസവുമാണ്‌.
Verse 2: സാവൂള്‍ ഞങ്ങളുടെ രാജാവായിരുന്നപ്പോള്‍പോലും നീയത്ര ഇസ്രായേലിനെ നയിച്ചത്‌. എന്‍െറ ജനമായ ഇസ്രായേലിനു നീ ഇടയനും അധിപനും ആയിരിക്കും എന്നു കര്‍ത്താവ്‌ അരുളിച്ചെയ്‌തിട്ടുണ്ടല്ലോ.
Verse 3: ഇസ്രായേലിലെ ശ്രഷ്‌ഠന്‍മാര്‍ ഹെബ്രാണില്‍ രാജാവിന്‍െറ അടുത്തുവന്നു. ദാവീദ്‌ രാജാവ്‌ അവിടെവച്ചു കര്‍ത്താവിന്‍െറ സന്നിധിയില്‍ അവരുമായി ഉടമ്പടി ചെയ്‌തു. ഇസ്രായേലിന്‍െറ രാജാവായി ദാവീദിനെ അവര്‍ അഭിഷേകംചെയ്‌തു.
Verse 4: ഭരണമേല്‍ക്കുമ്പോള്‍ ദാവീദിനു മുപ്പതുവയസ്‌സായിരുന്നു.
Verse 5: അവന്‍ നാല്‍പതു വര്‍ഷം ഭരിച്ചു. ഹെബ്രാണില്‍ യൂദായെ ഏഴു വര്‍ഷവും ആറുമാസവും അവന്‍ ഭരിച്ചു; ജറുസലെമില്‍ ഇസ്രായേലിനെയും യൂദായെയും മുപ്പത്തിമൂന്നു വര്‍ഷവും.
Verse 6: രാജാവും സൈന്യവും ജറുസലേമിലേക്ക്‌ ജബൂസ്യര്‍ക്കെതിരേ പുറപ്പെട്ടു. ദാവീദിന്‌ ഇവിടെ കടക്കാന്‍ കഴിയുകയില്ല എന്നു വിചാരിച്ച്‌ അവര്‍ അവനോടു പറഞ്ഞു: നിനക്കിവിടെ കടക്കാനാവില്ല. നിന്നെതടയാന്‍ കുരുടനും മുടന്തനും മതി.
Verse 7: ദാവീദ്‌ സീയോന്‍കോട്ട പിടിച്ചടക്കുകതന്നെ ചെയ്‌തു. ദാവീ ദിന്‍െറ നഗരം എന്ന്‌ അത്‌ അറിയപ്പെടുന്നു.
Verse 8: അന്നു ദാവീദ്‌ പറഞ്ഞു: ജബൂസ്യരെ കൊല്ലാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍ നീര്‍പ്പാത്തിയില്‍ക്കൂടെ കടന്നുചെല്ലട്ടെ. ദാവീദ്‌ വെറുക്കുന്ന മുടന്തരെയും കുരുടരെയും ആക്രമിക്കട്ടെ. അങ്ങനെ കുരുടരും മുടന്തരും ആലയത്തില്‍ പ്രവേശിക്കരുത്‌ എന്ന ചൊല്ലുണ്ടായി.
Verse 9: ദാവീദ്‌ കോട്ടയില്‍ താമസമാക്കി; അതിന്‌ ദാവീദിന്‍െറ നഗരം എന്നു പേരിട്ടു; ദാവീദ്‌ നഗരത്തെ മില്ലോ മുതല്‍ ഉള്ളിലേക്കു ചുറ്റും പടുത്തുയര്‍ത്തി.
Verse 10: ദാവീദ്‌ മേല്‍ക്കുമേല്‍പ്രാബല്യം നേടി. സൈന്യങ്ങളുടെ ദൈവമായ കര്‍ത്താവ്‌ അവനോടുകൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.
Verse 11: ടയിര്‍രാജാവായ ഹീരാം ദാവീദിന്‍െറ അടുക്കലേക്കു ദൂതന്‍മാരെ അയച്ചു. മരപ്പണിക്കാരെയും കല്‍പണിക്കാരെയും അവരോടൊപ്പം ദേവദാരുവും അവന്‍ അയച്ചു. അവര്‍ ദാവീദിനു കൊട്ടാരം പണിതുകൊടുത്തു.
Verse 12: കര്‍ത്താവ്‌ ഇസ്രായേലിന്‍െറ രാജത്വം തന്നില്‍ സ്‌ഥിരപ്പെടുത്തിയെന്നും അവിടുത്തെ ജനമായ ഇസ്രായേലിനുവേണ്ടി തന്‍െറ രാജത്വം അവിടുന്ന്‌ ഉന്നതമാക്കിയെന്നും ദാവീദ്‌ ഗ്രഹിച്ചു.
Verse 13: ഹെബ്രാണില്‍നിന്നു വന്നതിനുശേഷം ദാവീദ്‌ ജറുസലെമില്‍ നിന്ന്‌ കൂടുതല്‍ ഉപനാരികളെയും ഭാര്യമാരെയും സ്വീകരിച്ചു. അവനു കൂടുതല്‍ പുത്രീപുത്രന്‍മാര്‍ ജനിക്കുകയും ചെയ്‌തു.
Verse 14: ജറുസലെമില്‍ വച്ച്‌ അവനു ജനിച്ചവര്‍ ഇവരാണ്‌: ഷമ്മൂവ, ഷോബാബ്‌, നാഥാന്‍, സോളമന്‍,
Verse 15: ഇബ്‌ ഹാര്‍, എലിഷുവ, നെഫെഗ്‌, ജാഫിയ,
Verse 16: എലിഷാമ, എലിയാദ, എലിഫെലെത്ത്‌.
Verse 17: ഇസ്രായേലിന്‍െറ രാജാവായി ദാവീദ്‌ അഭിഷേകം ചെയ്യപ്പെട്ടുവെന്നു കേട്ടപ്പോള്‍ ഫിലിസ്‌ത്യര്‍ അവനെതിരേ പുറപ്പെട്ടു. അതു കേട്ട്‌ ദാവീദ്‌ കോട്ടയ്‌ക്കുള്ളില്‍ അഭയം പ്രാപിച്ചു.
Verse 18: ഫിലിസ്‌ത്യര്‍ റഫായിം താഴ്‌വരയില്‍ പാളയമടിച്ചു.
Verse 19: ദാവീദ്‌ കര്‍ത്താവിനോട്‌ ആ രാഞ്ഞു: ഫിലിസ്‌ത്യര്‍ക്കെതിരേ ഞാന്‍ പുറപ്പെടണമോ? അവരെ അങ്ങ്‌ എന്‍െറ കൈയില്‍ ഏല്‍പിച്ചുതരുമോ? പുറപ്പെടുക, ഫിലിസ്‌ത്യരെ തീര്‍ച്ചയായും ഞാന്‍ നിന്‍െറ കൈയില്‍ ഏല്‍പിക്കും. കര്‍ത്താവ്‌ ദാവീദിനോട്‌ അരുളിച്ചെയ്‌തു.
Verse 20: ദാവീദ്‌ ബാല്‍പെ രാസിമില്‍വച്ച്‌ അവരെ തോല്‍പിച്ചു. വെള്ള ച്ചാട്ടംപാലെ കര്‍ത്താവ്‌ എന്‍െറ ശത്രുക്കളെ എന്‍െറ മുന്‍പില്‍ ചിതറിച്ചു എന്ന്‌ അവന്‍ പറഞ്ഞു. അതുകൊണ്ട്‌, ആ സ്‌ഥലത്തിന്‌ ബാല്‍പെരാസിം എന്നുപേരുണ്ടായി.
Verse 21: ഫിലിസ്‌ത്യര്‍ തങ്ങളുടെ വിഗ്രഹങ്ങള്‍ അവിടെ ഉപേക്‌ഷിച്ചു. ദാവീദും ആളുകളും അവ എടുത്തുകൊണ്ടുപോയി.
Verse 22: ഫിലിസ്‌ത്യര്‍ വീണ്ടും വന്നു റഫായിം താഴ്‌വരയില്‍ പാളയമടിച്ചു.
Verse 23: ദാവീദ്‌ കര്‍ത്താവിനോട്‌ ആരാഞ്ഞപ്പോള്‍ അവിടുന്ന്‌ അരുളിചെയ്‌തു: നീ നേരേ ചെന്ന്‌ ആക്രമിക്കരുത്‌. വളഞ്ഞുചെന്ന്‌ ബള്‍സാ വൃക്‌ഷങ്ങള്‍ക്കെതിരേ വച്ച്‌ പിന്നില്‍ക്കൂടെ ആക്രമിക്കുക.
Verse 24: ബള്‍സാ വൃക്‌ഷങ്ങള്‍ക്കു മുകളില്‍ അണിനീങ്ങുന്ന ശബ്‌ദം കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ കടന്നാക്രമിക്കുക. ഫിലിസ്‌ത്യസൈന്യത്തെ തകര്‍ത്തുകളയാന്‍ കര്‍ത്താവു കല്‍പിച്ചതുപോലെ ദാവീദ്‌ ചെയ്‌തു.
Verse 25: ഗേബാ മുതല്‍ ഗേസര്‍വരെ ഫിലിസ്‌ത്യരെ തുരത്തി.