Verse 1: ഇതിനുശേഷം, യഹൂദരുടെ ഒരു തിരുനാളിന് യേശു ജറുസലെമിലേക്കു പോയി.
Verse 2: ജറുസലെമില് അജകവാടത്തിനടുത്ത് ഹെബ്രായഭാഷയില് ബേത്സഥാ എന്നു വിളിക്കുന്ന ഒരു കുളമുണ്ടായിരുന്നു; അതിന് അഞ്ചുമണ്ഡപങ്ങളും.
Verse 4: അവിടെ കുരുടരും മുടന്തരും തളര്വാതക്കാരുമായ അനേകം രോഗികള് കിടന്നിരുന്നു.
Verse 5: മുപ്പത്തിയെട്ടു വര്ഷമായി രോഗിയായിരുന്ന ഒരുവന് അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു.
Verse 6: അവന് അവിടെ കിടക്കുന്നത് യേശു കണ്ടു. അവന് വളരെ നാളായി കിടപ്പിലാണെന്ന് അറിഞ്ഞ് യേശു ചോദിച്ചു: സുഖം പ്രാപിക്കാന് നിനക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ടോ?
Verse 7: അവന് പറഞ്ഞു: കര്ത്താവേ, വെള്ളമിളകുമ്പോള് എന്നെ കുളത്തിലേക്കിറക്കാന് ആരുമില്ല. ഞാന് എത്തുമ്പോഴേക്കും മറ്റൊരുവന് വെള്ളത്തില് ഇറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കും.
Verse 8: യേശു അവനോടു പറഞ്ഞു: എഴുന്നേറ്റു കിടക്കയെടുത്തു നടക്കുക.
Verse 9: അവന് തത്ക്ഷണം സുഖം പ്രാപിച്ച് കിടക്കയെടുത്തു നടന്നു. അന്ന് സാബത്ത് ആയിരുന്നു.
Verse 10: അതിനാല്, സുഖംപ്രാപി ച്ചആ മനുഷ്യനോടു യഹൂദര് പറഞ്ഞു: ഇന്നു സാബത്താകയാല് കിടക്ക ചുമക്കുന്നത് നിഷിദ്ധമാണ്.
Verse 11: അവന് മറുപടി പറഞ്ഞു: എന്നെ സുഖപ്പെടുത്തിയവന് നിന്െറ കിടക്കയെടുത്തു നടക്കുക എന്ന് എന്നോടു പറഞ്ഞു.
Verse 12: അപ്പോള് അവര് ചോദിച്ചു: കിടക്കയെടുത്തു നടക്കുക എന്ന് നിന്നോടു പറഞ്ഞവന് ആരാണ്?
Verse 13: അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ജനക്കൂട്ടത്തില് യേശു മറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞിരുന്നതിനാല് അവന് ആരാണെന്നു സുഖം പ്രാപിച്ചവന് അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.
Verse 14: പിന്നീട് യേശു ദേവാലയത്തില്വച്ച് അവനെ കണ്ടപ്പോള് പറഞ്ഞു: ഇതാ, നീ സൗഖ്യം പ്രാപിച്ചിരിക്കുന്നു. കൂടുതല് മോശമായതൊന്നും സംഭവിക്കാതിരിക്കാന് മേലില് പാപം ചെയ്യ രുത്.
Verse 15: അവന് പോയി, യേശുവാണു തന്നെ സുഖപ്പെടുത്തിയതെന്ന് യഹൂദരെ അ റിയിച്ചു.
Verse 16: സാബത്തില് ഇപ്രകാരം പ്രവര്ത്തിച്ചതിനാല് യഹൂദര് യേശുവിനെ ദ്വേഷിച്ചു.
Verse 17: യേശു അവരോടു പറഞ്ഞു: എന്െറ പിതാവ് ഇപ്പോഴും പ്രവര്ത്തനനിരതനാണ്; ഞാനും പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു.
Verse 18: ഇതുമൂലം അവനെ വധിക്കാന് യഹൂദര് കൂടുതലായി പരിശ്രമിച്ചു. കാരണം, അവന് സാബത്തു ലംഘിക്കുക മാത്രമല്ല തന്നെത്തന്നെ ദൈവതുല്യനാക്കിക്കൊണ്ട് ദൈവത്തെ തന്െറ പിതാവെന്നു വിളിക്കുകയുംചെയ്തു.
Verse 19: യേശു പറഞ്ഞു: സത്യം സത്യമായി ഞാന് നിങ്ങളോടു പറയുന്നു. പിതാവു ചെയ്തുകാണുന്നതല്ലാതെ പുത്രന് സ്വന്തം ഇഷ്ടമനുസരിച്ച് ഒന്നും പ്രവര്ത്തിക്കുവാന് സാധിക്കുകയില്ല. എന്നാല്, പിതാവു ചെയ്യുന്നതെല്ലാം അപ്രകാരംതന്നെ പുത്രനും ചെയ്യുന്നു.
Verse 20: എന്തെന്നാല്, പിതാവു പുത്രനെ സ്നേഹിക്കുകയും താന് ചെയ്യുന്നതെല്ലാം അവനെ കാണിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നിങ്ങള് വിസ്മയിക്കത്തക്കവിധം ഇവയെക്കാള് വലിയ പ്രവൃത്തികളും അവിടുന്ന് അവനെ കാണിക്കും.
Verse 21: പിതാവ് മരിച്ചവരെ എഴുന്നേല്പിച്ച് അവര്ക്കു ജീവന് നല്കുന്നതുപോലെതന്നെ പുത്രനും താന് ഇച്ഛിക്കുന്നവര്ക്കു ജീവന് നല്കുന്നു.
Verse 22: പിതാവ് ആരെയും വിധിക്കുന്നില്ല; വിധി മുഴുവനും അവിടുന്നു പുത്രനെ ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
Verse 23: പിതാവിനെ ആദരിക്കുന്നതുപോലെതന്നെ, എല്ലാവരും പുത്രനെയും ആദരിക്കേണ്ടതിനാണ് ഇത്. പുത്രനെ ആദരിക്കാത്തവരാരും അവനെ അയ ച്ചപിതാവിനെയും ആദരിക്കുന്നില്ല.
Verse 24: സത്യം സത്യമായി ഞാന് നിങ്ങളോടു പറയുന്നു, എന്െറ വചനം കേള്ക്കുകയും എന്നെ അയച്ചവനെ വിശ്വസിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവനു നിത്യജീവനുണ്ട്. അവനു ശിക്ഷാവിധി ഉണ്ടാകുന്നില്ല. പ്രത്യുത, അവന് മരണത്തില്നിന്നു ജീവനിലേക്കു കടന്നിരിക്കുന്നു.
Verse 25: സത്യം സത്യമായി ഞാന് നിങ്ങളോടു പറയുന്നു, മരിച്ചവര് ദൈവപുത്രന്െറ സ്വരം ശ്രവിക്കുന്ന സമയം വരുന്നു; അല്ല, വന്നുകഴിഞ്ഞു. ആ സ്വരം ശ്രവിക്കുന്നവര് ജീവിക്കും.
Verse 26: എന്തെന്നാല്, പിതാവിനു തന്നില്ത്തന്നെ ജീവനുള്ളതുപോലെ പുത്രനും തന്നില്ത്തന്നെ ജീവനുണ്ടാകാന് അവിടുന്നു വരം നല്കിയിരിക്കുന്നു.
Verse 27: മനുഷ്യപുത്രനായതുകൊണ്ട് വിധിക്കാനുള്ള അധികാരവും അവനു നല്കിയിരിക്കുന്നു.
Verse 28: ഇതില് നിങ്ങള് വിസ്മയിക്കേണ്ടാ. എന്തെന്നാല്, കല്ലറകളിലുള്ളവരെല്ലാം അവന്െറ സ്വരം ശ്രവിക്കുന്ന സമയം വരുന്നു.
Verse 29: അപ്പോള് നന്മ ചെയ്തവര് ജീവന്െറ ഉയിര്പ്പിനായും തിന്മ ചെയ്തവര് ശിക്ഷാവിധിയുടെ ഉയിര്പ്പിനായും പുറത്തു വരും.
Verse 30: സ്വമേധയാ ഒന്നും ചെയ്യാന് എനിക്കു സാധിക്കുകയില്ല. ഞാന് ശ്രവിക്കുന്നതുപോലെ, ഞാന് വിധിക്കുന്നു. എന്െറ വിധി നീതിപൂര്വകവുമാണ്. കാരണം, എന്െറ ഇഷ്ടമല്ല, എന്നെ അയച്ചവന്െറ ഇഷ്ടമാണ് ഞാന് അന്വേഷിക്കുന്നത്.
Verse 31: ഞാന് എന്നെക്കുറിച്ചുതന്നെ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നെങ്കില് എന്െറ സാക്ഷ്യം സത്യമല്ല.
Verse 32: എന്നെക്കുറിച്ചു സാക്ഷ്യം നല്കുന്ന വേറൊരാളുണ്ട്. എന്നെക്കുറിച്ചുള്ള അവന്െറ സാക്ഷ്യം സത്യമാണെന്ന് എനിക്കറിയാം.
Verse 33: നിങ്ങള് യോഹന്നാന്െറ അടുത്തേക്ക് ആളയച്ചു. അവന് സത്യത്തിനു സാക്ഷ്യം നല്കുകയും ചെയ്തു.
Verse 34: ഞാന് മനുഷ്യരുടെ സാക്ഷ്യം സ്വീകരിക്കുന്നു എന്നു വിചാരിക്കേണ്ടാ; നിങ്ങള് രക്ഷിക്കപ്പെടേണ്ടതിനാണ് ഞാന് ഇതെല്ലാം പറയുന്നത്.
Verse 35: കത്തിജ്വലിക്കുന്ന ഒരു വിളക്കായിരുന്നു അവന് . അല്പസമയത്തേക്ക് അവന്െറ പ്രകാശത്തില് ആഹ്ളാദിക്കാന് നിങ്ങള് ഒരുക്കവുമായിരുന്നു.
Verse 36: എന്നാല്, യോഹന്നാന്േറതിനെക്കാള് വലിയ സാക്ഷ്യം എനിക്കുണ്ട്. എന്തെന്നാല്, ഞാന് പൂര്ത്തിയാക്കാനായി പിതാവ് എന്നെ ഏല്പി ച്ചജോലികള് - ഞാന് ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ജോലികള്തന്നെ - പിതാവാണ് എന്നെ അയച്ചതെന്നു സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു.
Verse 37: എന്നെ അയ ച്ചപിതാവുതന്നെ എന്നെക്കുറിച്ചു സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. അവിടുത്തെ സ്വരം നിങ്ങള് ഒരിക്കലുംകേട്ടിട്ടില്ല, രൂപം കണ്ടിട്ടുമില്ല.
Verse 38: അവിടുന്ന് അയച്ചവനെ നിങ്ങള് വിശ്വസിക്കാത്തതുകൊണ്ട് അവിടുത്തെ വചനം നിങ്ങളില് വസിക്കുന്നില്ല.
Verse 39: വിശുദ്ധ ലിഖിതങ്ങള് നിങ്ങള് പഠിക്കുന്നു, എന്തെന്നാല്, അവയില് നിത്യജീവന് ഉണ്ടെന്നു നിങ്ങള് വിചാരിക്കുന്നു. അവതന്നെയാണ് എന്നെക്കുറിച്ചു സാക്ഷ്യം നല്കുന്നത്.
Verse 40: എന്നിട്ടും നിങ്ങള്ക്കു ജീവന് ഉണ്ടാകേണ്ടതിന് എന്െറ അടുത്തേക്കുവരാന് നിങ്ങള് വിസമ്മതിക്കുന്നു.
Verse 41: മനുഷ്യരില്നിന്നു ഞാന് മഹത്വം സ്വീകരിക്കുന്നില്ല.
Verse 42: എനിക്കു നിങ്ങളെ അറിയാം. നിങ്ങളില് ദൈവസ്നേഹമില്ല.
Verse 43: ഞാന് എന്െറ പിതാവിന്െറ നാമത്തില് വന്നിരിക്കുന്നു. എന്നിട്ടും നിങ്ങള് എന്നെ സ്വീകരിക്കുന്നില്ല. എന്നാല്, മറ്റൊരുവന് സ്വന്തം നാമത്തില് വന്നാല് നിങ്ങള് അവനെ സ്വീകരിക്കും.
Verse 44: പരസ്പരം മഹത്വം സ്വീകരിക്കുകയും ഏകദൈവത്തില്നിന്നു വരുന്ന മഹത്വം അന്വേഷിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന നിങ്ങള്ക്ക് എങ്ങനെ വിശ്വസിക്കാന് കഴിയും?
Verse 45: പിതാവിന്െറ സന്നിധിയില് ഞാനായിരിക്കും നിങ്ങളെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നത് എന്നു നിങ്ങള് വിചാരിക്കേണ്ടാ. നിങ്ങള് പ്രത്യാശ അര്പ്പിച്ചിരിക്കുന്നമോശയായിരിക്കും നിങ്ങളെ കുറ്റപ്പെടുത്തുക.
Verse 46: നിങ്ങള് മോശയെ വിശ്വസിച്ചിരുന്നെങ്കില് എന്നെയും വിശ്വസിക്കുമായിരുന്നു. കാരണം, എന്നെക്കുറിച്ച് അവന് എഴുതിയിരിക്കുന്നു.
Verse 47: എന്നാല്, അവന് എഴുതിയവനിങ്ങള് വിശ്വസിക്കുന്നില്ലെങ്കില് പിന്നെ എന്െറ വാക്കുകള് എങ്ങനെ വിശ്വസിക്കും?