Verse 1: ദേവാലയത്തിലേക്കു പോകുമ്പോള്‍ സൂക്‌ഷമതയുള്ളവനായിരിക്കുക. ശ്രദ്‌ധിച്ചു കേള്‍ക്കാന്‍ അടുത്തു ചെല്ലുന്നതാണ്‌ വിഡ്‌ഢിയുടെ ബലിയര്‍പ്പണത്തെക്കാള്‍ ഉത്ത മം. തങ്ങള്‍ തിന്‍മയാണ്‌ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നതെന്ന്‌ ഭോഷന്‍മാര്‍ അറിയുന്നില്ല.
Verse 2: വിവേ കശൂന്യമായി സംസാരിക്കരുത്‌. ദൈവസന്നിധിയില്‍ പ്രതിജ്‌ഞയെടുക്കാന്‍ തിടുക്കംകൂട്ടരുത്‌. ദൈവം സ്വര്‍ഗത്തിലാണ്‌, നീ ഭൂമിയിലും. അതുകൊണ്ട്‌, നിന്‍െറ വാക്കുകള്‍ ചുരുങ്ങിയിരിക്കട്ടെ.
Verse 3: ആകുലതയേറുമ്പോള്‍ ദുഃസ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കൂടും; വാക്കുകളേറുമ്പോള്‍ അതു മൂഢജല്‍പനമാകും.
Verse 4: ദൈവത്തിനു നേര്‍ ച്ചനേര്‍ന്നാല്‍ നിറവേറ്റാന്‍ താമസിക്കരുത്‌; മൂഢരില്‍ അവിടുത്തേക്ക്‌ പ്രീതിയില്ല; നേരുന്നത്‌ നിറവേറ്റുക.
Verse 5: നേര്‍ന്നിട്ടു നിറവേ റ്റാത്തതിനെക്കാള്‍ഭേദം നേരാതിരിക്കുന്നതാണ്‌.
Verse 6: നിന്‍െറ അധരങ്ങള്‍ നിന്നെ പാപത്തിലേക്കു നയിക്കാതിരിക്കട്ടെ. തെറ്റുപറ്റിയതാണെന്നു ദൂതനോടു പറയാന്‍ ഇടവരുത്ത രുത്‌. വാക്കുകളാല്‍ ദൈവത്തെ പ്രകോപിപ്പിക്കുകയും അങ്ങനെ നിന്‍െറ അധ്വാനഫലം നശിക്കാന്‍ ഇടയാക്കുകയും ചെയ്യുന്നതെ ന്തിന്‌?
Verse 7: സ്വപ്‌നങ്ങളേറുമ്പോള്‍ പൊള്ളവാക്കുകളും വര്‍ധിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ട്‌ ദൈവത്തെ ഭയപ്പെടുക.
Verse 8: ഒരു ദേശത്ത്‌ ദരിദ്രന്‍മര്‍ദിക്കപ്പെടുകയും നീതിയുംന്യായവും നിഷ്‌കരുണം നിഷേധിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുമ്പോള്‍ നീ വിസ്‌മയിക്കരുത്‌. മേലധികാരിയെ അവനു മുകളിലുള്ളവനും അവനെ അവനും മുകളിലുള്ളവനും നിരീക്‌ഷിക്കുന്നുണ്ട്‌.
Verse 9: ഭൂമിയുടെ വിളവ്‌ എല്ലാവര്‍ക്കുമുള്ളതാണ്‌. രാജാവിനും വിള വില്‍ ആശ്രയിക്കാതെ വയ്യാ.
Verse 10: ദ്രവ്യാഗ്രഹിക്കു ദ്രവ്യംകൊണ്ടു തൃപ്‌തിവരുകയില്ല. ധനം മോഹിക്കുന്നവന്‍ധനംകൊണ്ടു തൃപ്‌തിയടയുകയില്ല.
Verse 11: ഇതും മിഥ്യതന്നെ. വിഭവങ്ങളേറുമ്പോള്‍ അത്‌ തിന്നൊടുക്കുന്നവരുടെ എണ്ണം പെരുകുന്നു. നോക്കിനില്‍ക്കാനല്ലാതെ ഉടമസ്‌ഥന്‌ അതുകൊണ്ട്‌ എന്തു പ്രയോജനം?
Verse 12: ഭക്‌ഷിക്കുന്നത്‌ അല്‍പമോ അധികമോ ആകട്ടെ, അധ്വാനിക്കുന്നവന്‌ സുഖ നിദ്രലഭിക്കുന്നു. എന്നാല്‍ അമിതസമ്പാദ്യം ധനികന്‍െറ ഉറക്കം കെടുത്തുന്നു.
Verse 13: സൂര്യനു കീഴേ ഞാന്‍ വലിയൊരു തിന്‍മ കണ്ടു. ധനികന്‍ തന്‍െറ തന്നെ നാശത്തിനു മുതല്‍ സൂക്‌ഷിക്കുന്നു.
Verse 14: ഒരു സാഹ സയത്‌നത്തില്‍ അതു നഷ്‌ടപ്പെടുന്നു. തന്‍െറ പുത്രനു കൊടുക്കാന്‍ അവന്‍െറ കൈവശം ഒന്നുമില്ലാതായി.
Verse 15: അമ്മയുടെ ഉദരത്തില്‍നിന്നു പുറത്തുവന്നതുപോലെ നഗ്‌നനായിത്തന്നെ അവന്‍ പോകും. അവന്‍െറ പ്രയത്‌നഫലത്തിലൊന്നും അവന്‍ കൊണ്ടുപോകയില്ല.
Verse 16: അതും വലിയ തിന്‍മയാണ്‌. അവന്‍ വന്നതുപോലെതന്നെ പോകും.
Verse 17: വ്യര്‍ഥപ്രയത്‌നംകൊണ്ടും അന്‌ധകാരത്തിലും വിലാപത്തിലും ആകുലതയിലും രോഗത്തിലും അസംതൃപ്‌തിയിലും തള്ളിനീക്കിയ ജീവിതംകൊണ്ടും അവനെന്തു പ്രയോജനം?
Verse 18: ദൈവദത്തമായ ഈ ഹ്രസ്വജീവിതം മനുഷ്യന്‍ തിന്നുകുടിച്ചും അധ്വാനഫലം ആസ്വദിച്ചും കഴിക്കുന്നതാണ്‌ ഉത്തമവും യോഗ്യവുമായി ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുള്ളത്‌. ഇതാണ്‌ അവന്‍െറ ഗതി.
Verse 19: സമ്പത്തും സമൃദ്‌ധിയും അത്‌ അനുഭവിക്കാനുള്ള കഴിവും നല്‍കി ദൈവംഅനുഗ്രഹിച്ചിട്ടുള്ള ഓരോ വ്യക്‌തിയും തന്‍െറ ഈ അവസ്‌ഥയെ മാനിക്കുകയും അധ്വാനഫലം ആസ്വദിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടതാണ്‌, ഇതു ദൈവത്തിന്‍െറ ദാനമാണ്‌.
Verse 20: ജീവിതത്തിന്‍െറ ദിനങ്ങള്‍ കൊഴിഞ്ഞു പോകുന്നതിനെക്കുറിച്ച്‌ അവന്‍ പര്യാകുലനല്ല, കാരണം, ദൈവം അവന്‍െറ ദിനങ്ങള്‍ സന്തോഷഭരിതമാക്കിയിരിക്കുന്നു.