Verse 1: അനന്തരം, കര്ത്താവ് വേറെ എഴുപത്തിരണ്ടു പേരെ തെരഞ്ഞെടുത്ത്, താന് പോകാനിരുന്ന എല്ലാ പട്ടണങ്ങളിലേക്കും നാട്ടിന് പുറങ്ങളിലേക്കും ഈരണ്ടുപേരായി അവരെ തനിക്കു മുമ്പേഅയച്ചു.
Verse 2: അവന് അവരോടു പറഞ്ഞു: കൊയ്ത്തു വളരെ; വേലക്കാരോ ചുരുക്കം. അതിനാല് കൊയ്ത്തിനു വേലക്കാരെ അയയ്ക്കുവാന് കൊയ്ത്തിന്െറ നാഥനോടു നിങ്ങള് പ്രാര്ഥിക്കുവിന്.
Verse 3: പോകുവിന്, ഇതാ, ചെന്നായ്ക്ക ളുടെ ഇടയിലേക്കു കുഞ്ഞാടുകളെ എന്നപോലെ ഞാന് നിങ്ങളെ അയയ്ക്കുന്നു.
Verse 4: മടിശ്ശീലയോ സഞ്ചിയോ ചെരിപ്പോ നിങ്ങള് കൊണ്ടുപോകരുത്. വഴിയില്വച്ച് ആരെയും അഭിവാദനം ചെയ്യുകയും അരുത്.
Verse 5: നിങ്ങള് ഏതു വീട്ടില് പ്രവേശിച്ചാലും, ഈ വീടിന് സമാധാനം എന്ന് ആദ്യമേ ആ ശംസിക്കണം.
Verse 6: സമാധാനത്തിന്െറ പുത്രന് അവിടെയുണ്ടെങ്കില് നിങ്ങളുടെ സമാധാനം അവനില് കുടികൊള്ളും. ഇല്ലെങ്കില് അതു നിങ്ങളിലേക്കു തിരിച്ചുപോരും.
Verse 7: അവരോടൊപ്പം ഭക്ഷിക്കുകയും പാനംചെയ്യുകയുംചെയ്തുകൊണ്ട് ആ വീട്ടില് തന്നെ വസിക്കുവിന്. വേലക്കാരന് തന്െറ കൂലിക്ക് അര്ഹനാണല്ലോ. നിങ്ങള് വീടുതോ റും ചുറ്റിനടക്കരുത്.
Verse 8: ഏതെങ്കിലും നഗരത്തില് നിങ്ങള് പ്രവേശിക്കുകയും അവര് നിങ്ങളെ സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോള് നിങ്ങള്ക്കു വിളമ്പുന്നതു ഭക്ഷിക്കുവിന്.
Verse 9: അവിടെയുള്ള രോഗികളെ സുഖപ്പെടുത്തുവിന്. ദൈവരാജ്യം നിങ്ങളെ സമീപിച്ചിരിക്കുന്നുവെന്ന് അവരോടു പറയുകയും ചെയ്യുവിന്.
Verse 10: നിങ്ങള് ഏതെങ്കിലും നഗരത്തില് പ്രവേശിക്കുമ്പോള് അവര് നിങ്ങളെ സ്വീകരിക്കാതിരുന്നാല് തെരുവിലിറങ്ങിനിന്നുകൊണ്ടു പറയണം:
Verse 11: നിങ്ങളുടെ നഗരത്തില്നിന്ന് ഞങ്ങളുടെ കാലുകളില് പറ്റിയിട്ടുള്ള പൊടിപോലും നിങ്ങള്ക്കെതിരേ ഞങ്ങള് തട്ടിക്കളയുന്നു. എന്നാല്, ദൈവ രാജ്യം സമീപിച്ചിരിക്കുന്നുവെന്നു നിങ്ങള് അറിഞ്ഞുകൊള്ളുവിന്.
Verse 12: ഞാന് നിങ്ങളോടു പറയുന്നു, ആദിവസം സോദോമിന്െറ സ്ഥിതി ഈ നഗരത്തിന്േറതിനെക്കാള് സഹനീയമായിരിക്കും.
Verse 13: കൊറാസീന്, നിനക്കു ദുരിതം! ബേത്സയ്ദാ, നിനക്കു ദുരിതം! നിങ്ങളില് നടന്ന അദ്ഭുതങ്ങള് ടയിറിലും സീദോനിലും നടന്നിരുന്നുവെങ്കില് അവിടത്തെ ജനങ്ങള് ചാക്കുടുത്തും ചാരംപൂശിയും പണ്ടേ തന്നെ പശ്ചാത്തപിക്കുമായിരുന്നു.
Verse 14: ആ കയാല്, വിധിദിനത്തില് ടയിറിന്െറയും സീദോന്െറയും സ്ഥിതി നിങ്ങളുടേതിനെക്കാള് സഹനീയമായിരിക്കും.
Verse 15: കഫര്ണാമേ, നീ ആകാശത്തോളം ഉയര്ത്തപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെന്നോ? നീ പാതാളത്തോളം താഴ്ത്തപ്പെടും.
Verse 16: നിങ്ങളുടെ വാക്കുകേള്ക്കുന്നവന് എന്െറ വാക്കു കേള്ക്കുന്നു; നിങ്ങളെ നിരസിക്കുന്നവന് എന്നെ നിരസിക്കുന്നു. എന്നെ നിരസിക്കുന്നവനോ എന്നെ അയച്ചവനെ നിരസിക്കുന്നു.
Verse 17: എഴുപത്തിരണ്ടുപേരും സന്തോഷത്തോടെ തിരിച്ചുവന്നു പറഞ്ഞു: കര്ത്താവേ, നിന്െറ നാമത്തില് പിശാചുക്കള് പോലും ഞങ്ങള്ക്കു കീഴ്പ്പെടുന്നു.
Verse 18: അവന് പറഞ്ഞു: സാത്താന് സ്വര്ഗത്തില്നിന്ന് ഇടിമിന്നല്പോലെ നിപതിക്കുന്നതു ഞാന് കണ്ടു.
Verse 19: ഇതാ, പാമ്പുകളുടെയും തേളുകളുടെയും ശത്രുവിന്െറ സകല ശക്തികളുടെയും മീതേ ചവിട്ടി നടക്കാന് നിങ്ങള്ക്കു ഞാന് അധികാരം തന്നിരിക്കുന്നു. ഒന്നും നിങ്ങളെ ഉപദ്രവിക്കുകയില്ല.
Verse 20: എന്നാല്, പിശാചുക്കള് നിങ്ങള്ക്കു കീഴടങ്ങുന്നു എന്നതില് നിങ്ങള് സന്തോഷിക്കേണ്ടാ; മറിച്ച്, നിങ്ങളുടെ പേരുകള് സ്വര്ഗത്തില് എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്നതില് സന്തോഷിക്കുവിന്.
Verse 21: ആ സമയംതന്നെ പരിശുദ്ധാത്മാവില് ആനന്ദിച്ച്, അവന് പറഞ്ഞു: സ്വര്ഗത്തിന്െറയും ഭൂമിയുടെയും കര്ത്താവായ പിതാവേ, അവിടുത്തെ ഞാന് സ്തുതിക്കുന്നു. എന്തെന്നാല്, അങ്ങ് ഇവ ജ്ഞാനികളില്നിന്നും ബുദ്ധിമാന്മാരില്നിന്നും മറച്ചുവയ്ക്കുകയും ശിശുക്കള്ക്കു വെളിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. അതേ, പിതാവേ, അതായിരുന്നു അവിടുത്തെ അഭീഷ്ടം.
Verse 22: എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പിതാവ് എന്നെ ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നു. പുത്രനാരെന്ന് പിതാവല്ലാതെ ആരും ഗ്രഹിക്കുന്നില്ല; പിതാവാരെന്ന് പുത്രനും, പുത്രന് ആര്ക്കു വെളി പ്പെടുത്താനാഗ്രഹിക്കുന്നുവോ അവനും അല്ലാതെ മറ്റാരും ഗ്രഹിക്കുന്നില്ല.
Verse 23: അവന് ശിഷ്യന്മാരുടെ നേരേ തിരിഞ്ഞ് അവരോടു മാത്രമായി പറഞ്ഞു: നിങ്ങള് കാണുന്നവ കാണുന്ന കണ്ണുകള് ഭാഗ്യമുള്ളവ.
Verse 24: എന്തെന്നാല്, ഞാന് പറയുന്നു, അനേകം പ്രവാചകന്മാരും രാജാക്കന്മാരും നിങ്ങള് കാണുന്നവ കാണാന് ആഗ്രഹിച്ചു; എങ്കിലും കണ്ടില്ല. നിങ്ങള് കേള്ക്കുന്നവ കേള്ക്കാന് ആഗ്രഹിച്ചു; എങ്കിലും കേട്ടില്ല.
Verse 25: അപ്പോള് ഒരു നിയമജ്ഞന് എഴുന്നേ റ്റു നിന്ന് അവനെ പരീക്ഷിക്കുവാന് ചോദിച്ചു: ഗുരോ, നിത്യജീവന് അവകാശമാക്കാന് ഞാന് എന്തു ചെയ്യണം?
Verse 26: അവന് ചോദിച്ചു: നിയമത്തില് എന്ത് എഴുതിയിരിക്കുന്നു? നീ എന്തു വായിക്കുന്നു?
Verse 27: അവന് ഉത്തരം പറഞ്ഞു: നീ നിന്െറ ദൈവമായ കര്ത്താവിനെ, പൂര്ണഹൃദയത്തോടും പൂര്ണാത്മാവോടും പൂര്ണ ശക്തിയോടും പൂര്ണമനസ്സോടുംകൂടെ സ്നേഹിക്കണം; നിന്െറ അയല്ക്കാരനെ നിന്നെപ്പോലെയും.
Verse 28: അവന് പ്രതിവചിച്ചു: നീ ശരിയായിത്തന്നെ ഉത്തരം പറഞ്ഞു. ഇതനുസരിച്ചു പ്രവര്ത്തിക്കുക; നീ ജീവിക്കും.
Verse 29: എന്നാല് അവന് തന്നെത്തന്നെ സാധൂകരിക്കാന് ആഗ്രഹിച്ച് യേശുവിനോടു ചോദിച്ചു: ആരാണ് എന്െറ അയല്ക്കാരന്?
Verse 30: യേശു പറഞ്ഞു: ഒരുവന് ജറുസലെമില്നിന്ന് ജറീക്കോയിലേക്കു പോവുകയായിരുന്നു. അവന് കവര്ച്ചക്കാരുടെ കൈയില്പ്പെട്ടു. അവര് അവന്െറ വസ്ത്രങ്ങള് ഉരിഞ്ഞെടുത്ത്, അവനെ പ്രഹരിച്ച് അര്ധപ്രാണനാക്കിയിട്ടു പൊയ്ക്കളഞ്ഞു.
Verse 31: ഒരു പുരോഹിതന് ആ വഴിയേ വന്നു. അവനെക്കണ്ട് മറുവശത്തുകൂടെ കടന്നുപോയി.
Verse 32: അതുപോലെ ഒരു ലേവായനും അവിടെ വന്നപ്പോള്, അവനെ കണ്ടെങ്കിലും കടന്നുപോയി.
Verse 33: എന്നാല്, ഒരു സമരിയാക്കാരന്യാത്രാമധ്യേ അവന് കിടന്ന സ്ഥലത്തു വന്നു. അവനെക്കണ്ട് മനസ്സലിഞ്ഞ്,
Verse 34: അടുത്തുചെന്ന് എണ്ണയും വീഞ്ഞുമൊഴിച്ച്, അവന്െറ മുറിവുകള് വച്ചു കെട്ടി, തന്െറ കഴുതയുടെ പുറത്തു കയറ്റി ഒരു സത്രത്തില് കൊണ്ടുചെന്നു പരിചരിച്ചു.
Verse 35: അടുത്ത ദിവസം അവന് സത്രം സൂക്ഷിപ്പുകാരന്െറ കൈയില് രണ്ടു ദനാറ കൊടുത്തിട്ടു പറഞ്ഞു: ഇവന്െറ കാര്യം നോക്കിക്കൊള്ളണം. കൂടുതലായി എന്തെങ്കിലും ചെലവാകുന്നെങ്കില് ഞാന് തിരിച്ചുവരുമ്പോള് തന്നുകൊള്ളാം.
Verse 36: കവര്ച്ചക്കാരുടെ കൈയില്പ്പെട്ട ആ മനുഷ്യന് ഈ മൂവരില് ആരാണ് അയല്ക്കാരനായി വര്ത്തിച്ചത്?
Verse 37: അവനോടു കരുണ കാണിച്ചവന് എന്ന് ആ നിയമജ്ഞന് പറഞ്ഞു. യേശുപറഞ്ഞു: നീയും പോയി അതുപോലെ ചെയ്യുക.
Verse 38: അവര് പോകുന്നവഴി അവന് ഒരു ഗ്രാമത്തില് പ്രവേശിച്ചു. മര്ത്താ എന്നുപേരുള്ള ഒരുവള് അവനെ സ്വഭവനത്തില് സ്വീകരിച്ചു.
Verse 39: അവള്ക്കു മറിയം എന്നു പേരായ ഒരു സഹോദരിയുണ്ടായിരുന്നു. അവള് കര്ത്താവിന്െറ വചനങ്ങള് കേട്ടുകൊണ്ട് അവന്െറ പാദത്തിങ്കല് ഇരുന്നു.
Verse 40: മര്ത്തായാകട്ടെ പലവിധ ശുശ്രൂഷകളില് മുഴുകി വ്യഗ്രചിത്തയായിരുന്നു. അവള് അവന്െറ അടുത്തുചെന്നു പറഞ്ഞു: കര്ത്താവേ, ശുശ്രൂഷയ്ക്കായി എന്െറ സഹോദരി എന്നെതനിയെ വിട്ടിരിക്കുന്നതു നീ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ലേ? എന്നെ സഹായിക്കാന് അവളോടു പറയുക.
Verse 41: കര്ത്താവ് അവളോടു പറഞ്ഞു: മര്ത്താ, മര്ത്താ, നീ പലതിനെക്കുറിച്ചും ഉത്കണ്ഠാകുലയും അസ്വസ്ഥയുമായിരിക്കുന്നു.
Verse 42: ഒന്നുമാത്രമേ ആവശ്യമുള്ളൂ. മറിയം നല്ലഭാഗം തെരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നു. അത് അവളില് നിന്ന് എടുക്കപ്പെടുകയില്ല.