Verse 1: അവന് ശിഷ്യരോടു പറഞ്ഞു: ദുഷ് പ്രരണകള് ഉണ്ടാകാതിരിക്കുക അസാ ധ്യം. എന്നാല്, ആരുമൂലം അവ ഉണ്ടാകുന്നുവോ അവനു ദുരിതം!
Verse 2: ഈ ചെറിയവ രില് ഒരുവനു ദുഷ്പ്രരണ നല്കുന്നതിനെക്കാള് നല്ലത് കഴുത്തില് തിരികല്ലു കെട്ടി കടലില് എറിയപ്പെടുന്നതാണ്.
Verse 3: നിങ്ങള് ശ്രദ്ധയുള്ളവരായിരിക്കു വിന്. നിന്െറ സഹോദരന് തെറ്റു ചെയ് താല് അവനെ ശാസിക്കുക; പശ്ചാത്തപിച്ചാല് അവനോടു ക്ഷമിക്കുക.
Verse 4: ദിവസത്തില് ഏഴുപ്രാവശ്യം അവന് നിനക്കെതിരായി പാപംചെയ്യുകയും ഏഴു പ്രാവശ്യവും തിരിച്ചുവന്ന്, ഞാന് പശ്ചാത്തപിക്കുന്നു എന്നു പറയുകയും ചെയ്താല് നീ അവനോടു ക്ഷമിക്കണം.
Verse 5: അപ്പോള് അപ്പസ്തോലന്മാര് കര്ത്താവിനോടു പറഞ്ഞു: ഞങ്ങളുടെ വിശ്വാസം വര്ധിപ്പിക്കണമേ!
Verse 6: കര്ത്താവു പറഞ്ഞു: നിങ്ങള്ക്കു ഒരു കടുകുമണിയോളം വിശ്വാസ മുണ്ടെങ്കില് ഈ സിക്കമിന് വൃക്ഷത്തോട് ചുവടോടെ ഇളകി കടലില്ചെന്നു വേരുറയ്ക്കുക എന്നു പറഞ്ഞാല് അതു നിങ്ങളെ അനുസരിക്കും.
Verse 7: നിങ്ങളുടെ ഒരു ഭൃത്യന് ഉഴുകുകയോ ആടുമേയിക്കുകയോ ചെയ്തിട്ടു വയലില് നിന്നു തിരിച്ചുവരുമ്പോള് അവനോട്, നീ ഉടനെ വന്ന് ഭക്ഷണത്തിനിരിക്കുക എന്നു നിങ്ങളിലാരെങ്കിലും പറയുമോ?
Verse 8: എനിക്കു ഭക്ഷണം തയ്യാറാക്കുക. ഞാന് ഭക്ഷിക്കുകയും പാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നതുവരെ അരമുറുക്കി എന്നെ പരിചരിക്കുക; അതിനുശേഷം നിനക്കു തിന്നുകയും കുടിക്കുകയും ചെയ്യാം എന്നല്ലേ നിങ്ങള് പറയുക.
Verse 9: കല്പിക്കപ്പെട്ടതു ചെയ്തതുകൊണ്ട് ദാസനോടു നിങ്ങള് നന്ദി പറയുമോ?
Verse 10: ഇതുപോലെ തന്നെ നിങ്ങളും കല്പിക്കപ്പെട്ടവയെല്ലാം ചെയ്തതിനുശേഷം, ഞങ്ങള് പ്രയോജനമില്ലാത്ത ദാസന്മാരാണ്; കടമ നിര്വഹിച്ചതേയുള്ളു എന്നു പറയുവിന്.
Verse 11: ജറൂസലെമിലേക്കുള്ളയാത്രയില് അവന് സമരിയായ്ക്കും ഗലീലിക്കും മധ്യേ കടന്നുപോവുകയായിരുന്നു.
Verse 12: അവന് ഒരു ഗ്രാമത്തില് പ്രവേശിച്ചപ്പോള് അകലെ നിന്നിരുന്ന പത്തു കുഷ്ഠരോഗികള് അവനെക്കണ്ടു.
Verse 13: അവര് സ്വരമുയര്ത്തി യേശുവേ, ഗുരോ, ഞങ്ങളില് കനിയണമേ എന്ന് അപേക്ഷിച്ചു.
Verse 14: അവരെക്കണ്ടപ്പോള് അവന് പറഞ്ഞു: പോയി നിങ്ങളെത്തന്നെ പുരോഹിതന്മാര്ക്കു കാണിച്ചു കൊടുക്കുവിന്. പോകുംവഴി അവര് സുഖം പ്രാപിച്ചു.
Verse 15: അവരില് ഒരുവന് , താന് രോഗവിമുക്തനായി എന്നുകണ്ട് ഉച്ചത്തില് ദൈവത്തെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ടു തിരിച്ചുവന്നു.
Verse 16: അവന് യേശുവിന്െറ കാല്ക്കല് സാഷ്ടാംഗം പ്രണമിച്ചു നന്ദി പറഞ്ഞു. അവന് ഒരു സമരിയാക്കാരനായിരുന്നു.
Verse 17: യേശു ചോദിച്ചു: പത്തുപേരല്ലേ സുഖപ്പെട്ടത്? ബാക്കി ഒന്പതു പേര് എവിടെ?
Verse 18: ഈ വിജാതീയനല്ലാതെ മറ്റാര്ക്കും തിരിച്ചുവന്നു ദൈവത്തെ മഹത്വപ്പെടുത്തണം എന്നു തോന്നിയില്ലേ?
Verse 19: അനന്തരം, യേശു അവനോടു പറഞ്ഞു: എഴുന്നേറ്റു പൊയ്ക്കൊള്ളുക. നിന്െറ വിശ്വാസം നിന്നെ രക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു.
Verse 20: ദൈവരാജ്യം എപ്പോഴാണു വരുന്നത് എന്നു ഫരിസേയര് ചോദിച്ചതിന്, അവന് മറുപടി പറഞ്ഞു: പ്രത്യക്ഷമായ അടയാളങ്ങളോടുകൂടെയല്ല ദൈവരാജ്യം വരുന്നത്.
Verse 21: ഇതാ ഇവിടെ, അതാ അവിടെ എന്നു ആരും പറയുകയുമില്ല. എന്തെന്നാല്, ദൈവരാജ്യം നിങ്ങളുടെ ഇടയില്ത്തന്നെയുണ്ട്.
Verse 22: അവന് ശിഷ്യരോടു പറഞ്ഞു: മനുഷ്യപുത്രന്െറ ദിവസങ്ങളിലൊന്നു കാണാന് നിങ്ങള് ആഗ്രഹിക്കുന്ന സമയം വരും. എന്നാല്, നിങ്ങള് കാണുകയില്ല.
Verse 23: അതാ അവിടെ, ഇതാ ഇവിടെ എന്ന് അവര് നിങ്ങളോടു പറയും. നിങ്ങള് പോകരുത്. അവരെ നിങ്ങള് അനുഗമിക്കുകയുമരുത്.
Verse 24: ആകാശത്തിന്െറ ഒരറ്റത്തുനിന്നു മറ്റേ അറ്റത്തേക്കു പായുന്ന മിന്നല്പ്പിണര് പ്രകാശിക്കുന്നതുപോലെയായിരിക്കും തന്െറ ദിവസത്തില് മനുഷ്യപുത്രനും.
Verse 25: എന്നാല്, ആദ്യമേ അവന് വളരെ കഷ്ടത കള് സഹിക്കുകയും ഈ തലമുറയാല് ഉപേക്ഷിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
Verse 26: നോഹയുടെ ദിവസങ്ങളില് സംഭവിച്ചത് എങ്ങനെയോ അങ്ങനെയായിരിക്കും മനുഷ്യപുത്രന്െറ ദിവസങ്ങളിലും.
Verse 27: നോഹ പെട്ടകത്തില് പ്രവേശിക്കുകയും ജലപ്രളയം വന്ന് സകലതും നശിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തതുവരെ അവര് തിന്നും കുടിച്ചും വിവാഹം ചെയ്തും ചെയ്തുകൊടുത്തും കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
Verse 28: ലോത്തിന്െറ നാളുകളിലും അങ്ങനെതന്നെ ആയിരുന്നു- അവര് തിന്നുകയും കുടിക്കുകയും വാങ്ങുകയും വില്ക്കുകയും നടുകയും വീടു പണിയുകയും ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു.
Verse 29: പക്ഷേ, ലോത്ത് സോദോമില്നിന്ന് ഓടിപ്പോയ ദിവസം സ്വര്ഗത്തില് നിന്നു തീയും ഗന്ധകവും പെയ്ത് അവരെയെല്ലാം നശിപ്പിച്ചു.
Verse 30: ഇപ്രകാരം തന്നെയായിരിക്കും മനുഷ്യപുത്രന് വെളിപ്പെടുന്ന ദിവസത്തിലും.
Verse 31: ആദിവസം പുരമുകളില് ആയിരിക്കുന്നവന് വീട്ടിനകത്തുള്ള തന്െറ സാധനങ്ങള് എടുക്കാന് താഴേക്ക് ഇറങ്ങിപ്പോകരുത്. അതുപോലെതന്നെ വയലില് ആയിരിക്കുന്നവനും പിന്നിലുള്ളവയിലേക്കു തിരിയരുത്.
Verse 32: ലോത്തിന്െറ ഭാര്യയ്ക്കു സംഭവിച്ചത് ഓര്മിക്കുക.
Verse 33: തന്െറ ജീവന് നിലനിര്ത്താന് പരിശ്രമിക്കുന്നവന് അതു നഷ്ടപ്പെടുത്തും. എന്നാല്, തന്െറ ജീവന് നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നവന് അതു നിലനിര്ത്തും.
Verse 34: ഞാന് നിങ്ങളോടു പറയുന്നു: അന്നു രാത്രി ഒരു കട്ടിലില് രണ്ടു പേര് ഉണ്ടായിരിക്കും. ഒരാള് എടുക്കപ്പെടും; മറ്റേയാള് അവശേഷിക്കും.
Verse 35: രണ്ടു സ്ത്രീകള് ഒരുമിച്ചു ധാന്യംപൊടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും. ഒരുവള് എടുക്കപ്പെടും; മറ്റവള് അവശേഷിക്കും.
Verse 36: കര്ത്താവേ, എവിടേക്ക് എന്ന് അവര് ചോദിച്ചു.
Verse 37: അവന് പറഞ്ഞു: ശവം എവിടെയോ അവിടെ കഴുകന്മാര് വന്നു കൂടും.