Verse 1: ഇസ്രായേല്‍ക്കാര്‍ മിസ്‌പായില്‍ ഒന്നിച്ചുകൂടി ശപഥം ചെയ്‌തിട്ടുണ്ടായിരുന്നു: നമ്മില്‍ ആരും നമ്മുടെപെണ്‍കുട്ടികളെ ബഞ്ചമിന്‍ ഗോത്രക്കാര്‍ക്കു വിവാഹംചെയ്‌തു കൊടുക്കുകയില്ല.
Verse 2: അവര്‍ ബഥേലില്‍വന്നു സായാഹ്‌നംവരെ ദൈവസന്നിധിയില്‍ ഉച്ചത്തില്‍ കയ്‌പോടെ കരഞ്ഞു.
Verse 3: ഇസ്രായേലിന്‍െറ ദൈവമായ കര്‍ത്താവേ, ഇസ്രായേലില്‍ ഒരു ഗോത്രം ഇല്ലാതാകത്തക്കവണ്ണം ഈ നാശം വന്നുഭവിച്ചത്‌ എന്തുകൊണ്ട്‌?
Verse 4: ജനം പിറ്റെദിവസം പുലര്‍ച്ചയ്‌ക്ക്‌ ഒരു ബലിപീഠം നിര്‍മിച്ച്‌ അതില്‍ ദഹനബലികളും സമാധാനബലികളും അര്‍പ്പിച്ചു.
Verse 5: കര്‍ത്താവിന്‍െറ മുന്‍പില്‍ സമ്മേളിക്കാത്ത ഗോത്രം ഏതെന്ന്‌ ഇസ്രായേല്‍ക്കാര്‍ തിരക്കി. മിസ്‌പായില്‍ കര്‍ത്താവിന്‍െറ മുന്‍പാകെ വരാത്തവനെകൊന്നുകളയണമെന്ന്‌ അവര്‍ ദൃഢപ്രതിജ്‌ഞ ചെയ്‌തിരുന്നു.
Verse 6: തങ്ങളുടെ സഹോദരഗോത്രമായ ബഞ്ചമിനോട്‌ ഇസ്രായേലിന്‌ അനുകമ്പതോന്നി. അവര്‍ പറഞ്ഞു: ഇസ്രായേലില്‍ ഒരു ഗോത്രം ഇന്ന്‌ അറ്റുപോയിരിക്കുന്നു.
Verse 7: ശേഷിച്ചിരിക്കുന്ന ബഞ്ചമിന്‍വംശജര്‍ക്ക്‌ ഭാര്യമാരെ ലഭിക്കാന്‍ നാം എന്തുചെയ്യണം? നമ്മുടെ പുത്രിമാരെ അവര്‍ക്കു ഭാര്യമാരായി കൊടുക്കുകയില്ല എന്ന്‌ കര്‍ത്താവിന്‍െറ മുന്‍പില്‍ നാം ശപഥംചെയ്‌തുപോയല്ലോ.
Verse 8: മിസ്‌പായില്‍ കര്‍ത്താവിന്‍െറ സന്നിധിയില്‍ വരാത്ത ഏതെങ്കിലും ഇസ്രായേല്‍ഗോത്രം ഉണ്ടോ എന്ന്‌ അവര്‍ തിരക്കി.യാബേഷ്‌-ഗിലയാദില്‍നിന്ന്‌ ആരും സമ്മേളനത്തിനു സന്നിഹിതരായിരുന്നില്ല.
Verse 9: ജനത്തെ എണ്ണിത്തിട്ടപ്പെടുത്തിയപ്പോള്‍യാബേഷ്‌ ഗിലയാദിലെ നിവാസികളില്‍ ഒരുവന്‍ പോലും അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
Verse 10: അതുകൊണ്ട്‌ ആ സമൂഹംയുദ്‌ധവീരന്‍മാരായ പന്തീരായിരം ആളുകളെ അവിടേക്കു നിയോഗിച്ചുകൊണ്ടു കല്‍പിച്ചു. സ്‌ത്രീകളും കുഞ്ഞുങ്ങളുമടക്കംയാബേഷ്‌ വേഗിലയാദിലെ നിവാസികളെ വാളിനിരയാക്കുക.
Verse 11: ഇതാണ്‌ നിങ്ങള്‍ ചെയ്യേണ്ടത്‌; എല്ലാ പുരുഷന്‍മാരെയും പുരുഷനോടുകൂടി ശയിച്ചിട്ടുള്ള എല്ലാ സ്‌ത്രീകളെയും നശിപ്പിച്ചുകളയണം.യാബേഷ്‌ വേഗിലയാദ്‌ നിവാസികളില്‍ പുരുഷനെ അറിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്തനാനൂറു കന്യകമാര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.
Verse 12: അവരെ കാനാന്‍ദേശത്തു ഷീലോയിലെ പാളയത്തിലേക്കു കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നു.
Verse 13: അപ്പോള്‍ സമൂഹം മുഴുവന്‍ ഒന്നുചേര്‍ന്ന്‌ റിമ്മോണ്‍ പാറയില്‍ താമസിച്ചിരുന്ന ബഞ്ചമിന്‍ ഗോത്രക്കാരുടെയടുക്കല്‍ ആള യച്ച്‌ സമാധാനപ്രഖ്യാപനം നടത്തി.
Verse 14: ബ ഞ്ചമിന്‍ഗോത്രക്കാര്‍ തിരിച്ചുവന്നു.യാബേഷ്‌ -ഗിലയാദില്‍നിന്ന്‌ ജീവനോടെ രക്‌ഷി ച്ചആ സ്‌ത്രീകളെ അവര്‍ക്ക്‌ ഭാര്യമാരായി കൊടുത്തു. എന്നാല്‍, എല്ലാവര്‍ക്കും തികഞ്ഞില്ല.
Verse 15: ഇസ്രായേല്‍ഗോത്രങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ കര്‍ത്താവ്‌ ഒരു വിടവു സൃഷ്‌ടിച്ചതുകൊണ്ട്‌ ജനത്തിനു ബഞ്ചമിന്‍വംശജരോട്‌ അലിവുതോന്നി.
Verse 16: അപ്പോള്‍ സമൂഹത്തിലെ ശ്രഷ്‌ഠന്‍മാര്‍ പറഞ്ഞു: ബാക്കിയുള്ളവര്‍ക്കുകൂടി ഭാര്യമാരെ ലഭിക്കാന്‍ നാം എന്താണ്‌ ചെയ്യുക? ബഞ്ചമിന്‍ഗോത്രത്തില്‍ സ്‌ത്രീകള്‍ അറ്റുപോയല്ലോ.
Verse 17: അവര്‍ തുടര്‍ന്നു: ഇസ്രായേലില്‍ ഒരു ഗോത്രം മണ്‍മറഞ്ഞു പോകാതിരിക്കാന്‍ ബഞ്ചമിന്‍ഗോത്രത്തില്‍ അവശേഷിച്ചിരുന്നവര്‍ക്ക്‌ ഒരു അവകാശം വേണമല്ലോ.
Verse 18: എന്നാല്‍, നമ്മുടെ പുത്രിമാരെ അവര്‍ക്കു ഭാര്യമാരായി നല്‍കുക സാദ്‌ധ്യമല്ല. കാരണം, ബഞ്ചമിന്‍വംശജന്‌ ഭാര്യയെ നല്‍കുന്നവന്‍ ശപിക്കപ്പെട്ടവനായിരിക്കുമെന്ന്‌ ഇസ്രായേല്‍ജനം ശപഥം ചെയ്‌തിട്ടുണ്ട്‌.
Verse 19: അവര്‍ പറഞ്ഞു: ബഥേലിനു വടക്കും ബഥേലില്‍നിന്നു ഷെക്കെമിലേക്കുള്ള പെരുവഴിയുടെ കിഴക്കും ലബോനായ്‌ക്കു തെക്കും ഉള്ള ഷീലോയില്‍ കര്‍ത്താവിന്‍െറ ഉത്‌സവം വര്‍ഷംതോറും ആഘോഷിക്കാറുണ്ടല്ലോ.
Verse 20: ബഞ്ചമിന്‍കാരോട്‌ അവര്‍ നിര്‍ദേശിച്ചു: നിങ്ങള്‍ പോയി മുന്തിരിത്തോട്ടങ്ങളില്‍ പതിയിരിക്കുവിന്‍.
Verse 21: ഷീലോയിലെയുവതികള്‍ നൃത്തംചെയ്യാന്‍ വരുന്നതു കാണുമ്പോള്‍ മുന്തിരിത്തോട്ടത്തില്‍നിന്നു പുറത്തുവന്ന്‌ ഓരോരുത്തരും ഓരോ സ്‌ത്രീയെ പിടിച്ചു ഭാര്യയാക്കി ബഞ്ചമിന്‍ ദേശത്തേക്കുപോകുവിന്‍.
Verse 22: അവരുടെ പിതാക്കന്‍മാരോ സഹോദരന്‍മാരോ പരാതിയുമായി ഞങ്ങളെ സമീപിച്ചാല്‍, ഞങ്ങള്‍ അവരോട്‌ ഇങ്ങനെ സമാധാനം പറഞ്ഞുകൊള്ളാം: അവരോടു ക്‌ഷമിക്കുവിന്‍.യുദ്‌ധത്തില്‍ ഞങ്ങള്‍ അവര്‍ക്കായി സ്‌ത്രീകളെ കൈവശപ്പെടുത്തിയില്ല. നിങ്ങള്‍ അവര്‍ക്കു കൊടുത്തതുമില്ല. കൊടുത്തിരുന്നെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ കുറ്റക്കാരാകുമായിരുന്നു.
Verse 23: ബഞ്ചമിന്‍ ഗോത്രജര്‍ തങ്ങളുടെ എണ്ണത്തിനനുസരിച്ച്‌ ഭാര്യമാരെ, നൃത്തംചെയ്യാന്‍ വന്നയുവതികളില്‍നിന്നു, പിടിച്ചുകൊണ്ടുപോയി. തങ്ങള്‍ക്ക്‌ അവകാശമായി ലഭി ച്ചസ്‌ഥലത്ത്‌ മടങ്ങിച്ചെന്ന്‌ പട്ടണം പുതുക്കി അവര്‍ അവിടെ വസിച്ചു.
Verse 24: ഇസ്രായേല്‍ജനം അവിടെനിന്നു മടങ്ങി; ഓരോരുത്തരും താന്താങ്ങളുടെ ഗോത്രത്തിലേക്കും ഭവനത്തിലേക്കും അവകാശഭൂമിയിലേക്കും പോയി.
Verse 25: അക്കാലത്ത്‌ ഇസ്രായേലില്‍ രാജാവില്ലായിരുന്നു. ഓരോരുത്തനും തനിക്കുയുക്‌തമെന്നു തോന്നിയതുചെയ്‌തിരുന്നു.