Verse 1: ഫിലിസ്ത്യര്യുദ്ധത്തിനു സൈന്യത്തെ ഒരുമിച്ചുകൂട്ടി. അവര് യൂദായുടെ സൊക്കോയില് സമ്മേളിച്ച് സൊക്കോയ്ക്കും അസെക്കായ്ക്കും മധ്യേ ഏഫെസ്ദമ്മിമില് പാളയമടിച്ചു.
Verse 2: സാവൂളും ഇസ്രായേല്യരും ഏലാതാഴ്വരയില് പാളയമടിച്ച് അവര്ക്കെതിരേ അണിനിരന്നു.
Verse 3: താഴ്വരയുടെ അപ്പുറത്തും ഇപ്പുറത്തുമുള്ള മലകളില് ഫിലിസ്ത്യരും ഇസ്രായേല്യരും നിലയുറപ്പിച്ചു.
Verse 4: അപ്പോള് ഫിലിസ്ത്യപ്പാളയത്തില്നിന്ന് ഗത്ത്കാരനായഗോലിയാത്ത് എന്ന മല്ലന്മുമ്പോട്ടുവന്നു. ആറുമുഴവും ഒരു ചാണും ഉയരമുണ്ടായിരുന്നു അവന്.
Verse 5: അവന്െറ തലയില് ഒരു പിച്ചളത്തൊപ്പിയുണ്ടായിരുന്നു. അയ്യായിരംഷെക്കല് തൂക്കമുള്ള പിച്ചളക്കവചമാണ് അവന് ധരിച്ചിരുന്നത്.
Verse 6: അവന് പിച്ചളകൊണ്ടുള്ള കാല്ചട്ട ധരിക്കുകയും പിച്ചളകൊണ്ടുള്ള കുന്തം തോളില് തൂക്കിയിടുകയുംചെയ്തിരുന്നു.
Verse 7: അവന്െറ കുന്തത്തിന്െറ തണ്ടിന് നെയ്ത്തുകാരന്െറ ഉരുളിന്െറ ഘനവും, അതിന്െറ ഇരുമ്പുമുനയ്ക്ക് അറുനൂറു ഷെക്കല് ഭാരവും ഉണ്ടായിരുന്നു. പരിച വഹിക്കുന്നവന് അവന്െറ മുമ്പേനടന്നിരുന്നു.
Verse 8: ഗോലിയാത്ത് ഇസ്രായേല്പ്പടയുടെ നേര്ക്ക് അട്ടഹസിച്ചു: നിങ്ങള്യുദ്ധത്തിനു വന്നിരിക്കുകയാണോ? ഞാനൊരു ഫിലിസ്ത്യനാണ്. നിങ്ങള് സാവൂളിന്െറ സേ വകരല്ലേ? നിങ്ങള് ഒരുത്തനെ തിരഞ്ഞെടുക്കുക; അവന് എന്നെ നേരിടട്ടെ.
Verse 9: അവന് എന്നോടുപൊരുതി എന്നെ കൊല്ലുകയാണെങ്കില്, ഞങ്ങള് നിങ്ങളുടെ ദാസന്മാരാകാം. ഞാന് അവനെ തോല്പിച്ചു കൊന്നാല് നിങ്ങള് ഞങ്ങള്ക്ക് അടിമവേല ചെയ്യണം.
Verse 10: അവന് തുടര്ന്നു: ഇസ്രായേല്നിരകളെ ഞാന് വെല്ലുവിളിക്കുന്നു. എന്നോട്യുദ്ധം ചെയ്യാന് ഒരാളെ വിടുവിന്.
Verse 11: അവന്െറ വാക്കുകള് കേട്ട് സാവൂളും ഇസ്രായേല്യരും ഭയചകിതരായി.
Verse 12: യൂദായിലെ ബേത്ലെഹെമില് നിന്നുള്ള എഫ്രാത്യനായ ജസ്സെയുടെ മകനായിരുന്നു ദാവീദ്. ജസ്സെയ്ക്ക് എട്ടു മക്കളുണ്ടായിരുന്നു. സാവൂളിന്െറ കാലത്ത് അവന് വൃദ്ധനായിരുന്നു.
Verse 13: അവന്െറ പുത്രന്മാരില് മൂത്ത മൂന്നുപേര് സാവൂളിനോടൊത്ത്യുദ്ധരംഗത്തുണ്ടായിരുന്നു - ആദ്യജാതനായ ഏലിയാബ്, അബിനാദാബ്, ഷമ്മാ.
Verse 14: ദാവീദ് ഏറ്റവും ഇളയവനായിരുന്നു. മൂത്ത മൂന്നുപേര് സാവൂളിനോടൊത്തുണ്ടായിരുന്നു.
Verse 15: ദാവീദ് പിതാവിന്െറ ആടുകളെ മേയ്ക്കാന് സാവൂളിന്െറ യടുക്കല് നിന്ന് ബേത്ലെഹെമില് പോയിവരുക പതിവായിരുന്നു.
Verse 16: ഗോലിയാത്ത് നാല്പതു ദിവസം മുടങ്ങാതെ രാവിലെയും വൈകുന്നേരവുംയുദ്ധത്തിനു വെല്ലുവിളിച്ചു.
Verse 17: ജസ്സെ ദാവീദിനോടു പറഞ്ഞു: ഒരു ഏഫാ മലരും പത്ത് അപ്പവും പാളയത്തില് നിന്െറ സഹോദരന്മാര്ക്ക് വേഗം കൊണ്ടുപോയി കൊടുക്കുക.
Verse 18: അവരുടെ സഹസ്രാധിപന് പത്തു പാല്ക്കട്ടി കൊണ്ടുപോവുക. സഹോദരന്മാരുടെ ക്ഷേമം അന്വേഷിച്ച് അവരില്നിന്ന് ഒര ടയാളവും വാങ്ങി വരുക.
Verse 19: സാവൂളും ദാവീദിന്െറ സഹോദരന്മാ രും മറ്റ് ഇസ്രായേല്യരും ഏലാതാഴ്വരയില് ഫിലിസ്ത്യരോട്യുദ്ധംചെയ്യുകയായിരുന്നു.
Verse 20: പിതാവ് ആജ്ഞാപിച്ചതനുസരിച്ച് ദാവീദ് അതിരാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് ആടുകളെ ഒരു കാവല്ക്കാരനെ ഏല്പിച്ചിട്ട്, ഭക്ഷണ സാധനങ്ങളുമായി പുറപ്പെട്ടു. അവന് പാളയത്തിലെത്തുമ്പോള് സൈന്യം പോര്വിളിച്ചുകൊണ്ട് പുറപ്പെടുകയായിരുന്നു.
Verse 21: ഇസ്രായേല്യരും ഫിലിസ്ത്യരുംയുദ്ധസന്നദ്ധരായി മുഖാഭിമുഖം അണിനിരന്നു.
Verse 22: കൊണ്ടുവന്ന പൊതി പടക്കോപ്പു സൂക്ഷിപ്പുകാരനെ ഏല്പിച്ചിട്ട് ദാവീദ്യുദ്ധരംഗത്ത് ഓടിച്ചെന്ന് തന്െറ സഹോദരന്മാരോടു ക്ഷേമാന്വേഷണം നടത്തി.
Verse 23: അവരോടു സംസാരിച്ചുകൊണ്ടുനില്ക്കവേ ഗത്തില്നിന്നുള്ളഗോലിയാത്ത് എന്ന ഫിലിസ്ത്യമല്ലന്മുന്പോട്ടുവന്നു മുന്പത്തെപ്പോലെ വെല്ലുവിളിക്കുന്നതു ദാവീദു കേട്ടു.
Verse 24: ഗോലിയാത്തിനെ കണ്ടപ്പോള് ഇസ്രായേല്യര് ഭയന്നോടി.
Verse 25: അവര് പറഞ്ഞു: ഈ വന്നു നില്ക്കുന്ന മനുഷ്യനെ കണ്ടോ? അവന് ഇസ്രായേലിനെ നിന്ദിക്കാന് വന്നിരിക്കുന്നു. അവനെകൊല്ലുന്നവനെ രാജാവ് മഹാസമ്പന്നനാക്കും. തന്െറ മകളെ അവനു വിവാഹംചെയ്തുകൊടുക്കുകയും, അവന്െറ പിതൃഭവനത്തിന് ഇസായേലില് കരമൊഴിവ് കല്പിച്ചുകൊടുക്കുകയും ചെയ്യും.
Verse 26: ദാവീദ് അടുത്തുനിന്നവരോട് ചോദിച്ചു: ഈ ഫിലിസ്ത്യനെ കൊന്ന് ഇസ്രായേലിനു വന്നിരിക്കുന്ന അപമാനം നീക്കിക്കളയുന്നവന് എന്തു കിട്ടും? ജീവിക്കുന്ന ദൈവത്തിന്െറ സേനകളെ നിന്ദിക്കാന് ഈ അപരിച്ഛേദിതന് ആരാണ്?
Verse 27: അവനെ കൊല്ലുന്നവനു മുന്പു പറഞ്ഞവയെല്ലാം നല്കുമെന്ന് അവര് പറഞ്ഞു.
Verse 28: ദാവീദ് അവരോട് സംസാരിക്കുന്നത് മൂത്തസഹോദരന് ഏലിയാബ് കേട്ടു. അവന് കുപിതനായി ദാവീദിനോട് ചോദിച്ചു: നീ എന്തിനിവിടെ വന്നു? കുറെആടുകളുള്ളതിനെ മരുഭൂമിയില് ആരെ ഏല്പിച്ചിട്ടു പോന്നു? നിന്െറ അഹന്തയും ദുഷ്ടതയും എനിക്കറിയാം. നീ വന്നത്യുദ്ധം കാണാനല്ലേ?
Verse 29: ദാവീദ് ചോദിച്ചു: ഞാനിപ്പോള് എന്തുചെയ്തു? ഒരു വാക്ക് പറഞ്ഞതല്ലേയുള്ളു?
Verse 30: അവന് ജ്യേഷ്ഠന്െറ അടുക്കല്നിന്നു തിരിഞ്ഞു വേറൊരുവനോടു മുന്ചോദ്യംതന്നെ ആവര്ത്തിച്ചു. എല്ലാവരും അതേ ഉത്തരം തന്നെ പറഞ്ഞു.
Verse 31: ദാവീദിന്െറ വാക്കു കേട്ടവര് സാവൂളിനെ അതറിയിച്ചു. രാജാവ് അവനെ വിളിപ്പിച്ചു.
Verse 32: ദാവീദ് സാവൂളിനോടു പറഞ്ഞു: അവനെയോര്ത്ത് ആരും അധൈര്യപ്പെടേണ്ടാ: ഈ ഫിലിസ്ത്യനോട് അങ്ങയുടെ ദാസന്യുദ്ധം ചെയ്യാം.
Verse 33: സാവൂള് ദാവീദിനോടു പറഞ്ഞു: ഈ ഫിലിസ്ത്യനെ നേരിടാന് നീ ശക്തനല്ല. നീ ചെറുപ്പമല്ലേ? അവനാകട്ടെ ചെറുപ്പം മുതല് യോദ്ധാവാണ്.
Verse 34: ദാവീദ് വീണ്ടും പറഞ്ഞു: പിതാവിന്െറ ആടുകളെ മേയിക്കുന്നവനാണ് അങ്ങയുടെ ഈ ദാസന്.
Verse 35: സിംഹമോ കരടിയോ വന്ന് ആട്ടിന്പറ്റത്തില്നിന്ന് ഒരാട്ടിന്കുട്ടിയെ തട്ടിയെടുത്താല്, ഞാന് അതിനെ പിന്തുടര്ന്ന് ആട്ടിന് കുട്ടിയെരക്ഷിക്കും. അത് എന്നെ എതിര്ത്താല് ഞാന് അതിന്െറ ജടയ്ക്കുപിടിച്ച് അടിച്ച് കൊല്ലും.
Verse 36: അങ്ങയുടെ ദാസന് സിംഹങ്ങളെയും കരടികളെയും കൊന്നിട്ടുണ്ട്. ജീവിക്കുന്ന ദൈവത്തിന്െറ സൈന്യത്തെ അപമാനിക്കുന്ന അപരിച്ഛേദിതനായ ഈ ഫിലിസ്ത്യനും അവയിലൊന്നിനെപ്പോലെയാകും.
Verse 37: സിംഹത്തിന്െറയും കരടിയുടെയും കൈയില്നിന്ന് എന്നെ രക്ഷി ച്ചകര്ത്താവ് ഈ ഫിലിസ്ത്യന്െറ കൈയില്നിന്നും എന്നെ രക്ഷിക്കും. സാവൂള് ദാവീദിനോടു പറഞ്ഞു: പോവുക; കര്ത്താവ് നിന്നോടുകൂടെയുണ്ടായിരിക്കട്ടെ!
Verse 38: അനന്തരം, സാവൂള് തന്െറ പോര്ച്ചട്ട ദാവീദിനെ അണിയിച്ചു. ഒരു പിച്ചളത്തൊപ്പി അവന്െറ തലയില് വച്ചു. തന്െറ കവചവും അവനെ ധരിപ്പിച്ചു.
Verse 39: പോര്ച്ചട്ടയും വാളും ധരിച്ച് ദാവീദ് നടക്കാന് നോക്കി. പക്ഷേ, സാധിച്ചില്ല. അവനത് പരിചയമില്ലായിരുന്നു. ഇതൊന്നും പരിചയിച്ചിട്ടില്ലാത്തതിനാല് ഇവ ധരിച്ച് നടക്കാന് എനിക്കു സാധിക്കുകയില്ല എന്ന് അവന് സാവൂളിനോടു പറഞ്ഞു. അവന് അത് ഊരി വച്ചു.
Verse 40: പിന്നെ അവന് തന്െറ വടിയെടുത്തു. തോട്ടില്നിന്നു മിനുസമുള്ള അഞ്ചു കല്ലു തിരഞ്ഞെടുത്ത് സഞ്ചിയില് ഇട്ടു. കവിണ അവന്െറ കൈയിലുണ്ടായിരുന്നു. അവന് ഫിലിസ്ത്യനെ സമീപിച്ചു.
Verse 41: ഗോലിയാത്ത് ദാവീദിനോടടുത്തു. ആയുധവാഹകന്മുന്പേ നടന്നു.
Verse 42: ദാവീദിനെ കണ്ടപ്പോള് ഫിലിസ്ത്യന് പുച്ഛം തോന്നി. എന്തെന്നാല്, അവന് തുടുത്തു കോമളനായ ഒരു കുമാരന്മാത്രമായിരുന്നു.
Verse 43: ഗോലിയാത്തു ദാവീദിനോടു ചോദിച്ചു: എന്െറ നേരേ വടിയുമായി വരാന് ഞാനൊരു പട്ടിയോ? അവന് ദേവന്മാരുടെ പേരു ചൊല്ലി ദാവീദിനെ ശപിച്ചു.
Verse 44: അവന് ദാവീദിനോടു പറഞ്ഞു: വരൂ; ഞാന് നിന്െറ മാംസം പറവകള്ക്കും കാട്ടുമൃഗങ്ങള്ക്കും കൊടുക്കും.
Verse 45: ദാവീദ് പ്രതിവചിച്ചു: വാളും കുന്തവും ചാട്ടുളിയുമായി നീ എന്നെ നേരിടാന് വരുന്നു. ഞാനാകട്ടെ നീ നിന്ദി ച്ചഇസ്രായേല്സേനകളുടെ ദൈവമായ സൈന്യങ്ങളുടെ കര്ത്താവിന്െറ നാമത്തിലാണ് വരുന്നത്.
Verse 46: കര്ത്താവ് നിന്നെ ഇന്ന് എന്െറ കൈയില്ഏല്പിക്കും. ഞാന് നിന്നെ വീഴ്ത്തും. നിന്െറ തല വെട്ടിയെടുക്കും. ഫിലിസ്ത്യരുടെ ശവശരീരങ്ങള് പറവകള്ക്കും കാട്ടുമൃഗങ്ങള്ക്കും ഇരയാകും. ഇസ്രായേലില് ഒരു ദൈവമുണ്ടെന്ന് ലോകമെല്ലാം അറിയും.
Verse 47: കര്ത്താവ് വാളും കുന്തവും കൊണ്ടല്ല രക്ഷിക്കുന്നതെന്ന് ഈ ജനതതി മനസ്സിലാക്കും. ഈയുദ്ധം കര്ത്താവിന്േറതാണ്; അവിടുന്നു നിങ്ങളെ ഞങ്ങളുടെ കൈയിലേല്പിക്കും.
Verse 48: തന്നെ നേരിടാന് ഫിലിസ്ത്യന് അടുക്കുന്നതുകണ്ട് ദാവീദ് അവ നോടെതിര്ക്കാന് വേഗത്തിലോടി മുന്നണിയിലെത്തി.
Verse 49: ദാവീദ് സഞ്ചിയില്നിന്ന് ഒരു കല്ലെടുത്ത് കവിണയില്വച്ച് ഗോലിയാത്തിന്െറ നെറ്റിക്ക് ആഞ്ഞെറിഞ്ഞു. കല്ല് നെറ്റിയില്ത്തന്നെതറച്ചു കയറി. അവന് മുഖം കുത്തി നിലംപതിച്ചു.
Verse 50: അങ്ങനെ ദാവീദ് കല്ലും കവിണയുമായി ഗോലിയാത്തിനെനേരിട്ട് അവനെ എറിഞ്ഞു വീഴ്ത്തി. അവന്െറ കൈയില് വാളില്ലായിരുന്നു.
Verse 51: ദാവീദ് ഓടിച്ചെന്ന് ഗോലിയാത്തിന്െറ മേല് കയറി നിന്ന് അവന്െറ വാള് ഉറയില് നിന്ന് വലിച്ചൂരി. അവനെ കഴുത്തു വെട്ടിമുറിച്ചു കൊന്നു. ഫിലിസ്ത്യര് തങ്ങളുടെ മല്ലന് വധിക്കപ്പെട്ടെന്നു കണ്ടപ്പോള് ഓടിക്കളഞ്ഞു.
Verse 52: ഇസ്രായേലിലെയും യൂദായിലെയും ആളുകള് ആര്പ്പുവിളിച്ചുകൊണ്ട് ഗത്ത്, എക്രാണിന്െറ കവാടങ്ങള് എന്നിവിടംവരെ ഫിലിസ്ത്യരെ പിന്തുടര്ന്നു. ഷാറായിം മുതല് ഗത്തും എക്രാണും വരെയുള്ള വഴികളില് ഫിലിസ്ത്യര് മുറിവേറ്റു വീണു.
Verse 53: ഫിലിസ്ത്യരെ അനുധാവനം ചെയ്തു മടങ്ങിവന്നതിനുശേഷം ഇസ്രായേല്യര് അവരുടെ പാളയം കൊള്ളയടിച്ചു.
Verse 54: ദാവീദ് ഗോലിയാത്തിന്െറ തല ജറുസലേമിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു; കവചം കൂടാരത്തില് സൂക്ഷിച്ചു.
Verse 55: ദാവീദ് ഗോലിയാത്തിനെ എതിര്ക്കാന്പോകുന്നതു കണ്ടപ്പോള് സാവൂള് സൈന്യാധിപനായ അബ്നേറിനോടു ചോദിച്ചു: അബ് നേര്, ആരുടെ മകനാണ് ഈയുവാവ്? തനിക്കറിഞ്ഞുകൂടെന്ന് അവന് പ്രതിവചിച്ചു.
Verse 56: ആയുവാവ് ആരുടെ മകനാണെന്ന് അന്വേഷിക്കാന് രാജാവ് കല്പിച്ചു.
Verse 57: ഗോലിയാത്തിനെ വധിച്ചു മടങ്ങിവന്ന ദാവീദിനെ അബ്നേര് സാവൂളിന്െറ യടുക്കല് കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നു. ഫിലിസ്ത്യന്െറ ശിരസ്സും അവന്െറ കൈയിലുണ്ടായിരുന്നു.
Verse 58: സാവൂള് അവനോടു ചോദിച്ചു: നീ ആരുടെ മകനാണ്? അങ്ങയുടെ ദാസനായ ബേത്ലെഹെംകാരന് ജസ്സെയുടെ മകനാണ് ഞാന് എന്ന് ദാവീദ് പറഞ്ഞു.