Verse 1: സിഫ്യര് ഗിബെയായില് സാവൂളിന്െറ അടുക്കല് വന്നു പറഞ്ഞു: ദാവീദ് ജഷിമോന്െറ കിഴക്കുള്ള ഹക്കീലാക്കുന്നില് ഒളിച്ചിരിപ്പുണ്ട്.
Verse 2: കരുത്തരായ മൂവായിരം ഇസ്രായേല്യരോടൊത്ത് ദാവീദിനെ തിരക്കി സാവൂള് സിഫ് മരുഭൂമിയിലേക്കുപോയി.
Verse 3: ജഷിമോന്െറ കിഴക്കുള്ള വഴിക്കു സമീപം ഹക്കീലാക്കുന്നില് സാവൂള് പാളയമടിച്ചു. ദാവീദാകട്ടെ അവിടെത്തന്നെ പാര്ത്തു.
Verse 4: സാവൂള് തന്നെത്തേടി മരുഭൂമിയിലെത്തിയിട്ടുണ്ടെന്നു കേട്ടപ്പോള്, ദാവീദ് ചാരന്മാരെ അയച്ച് അക്കാര്യം ഉറപ്പുവരുത്തി.
Verse 5: ദാവീദ് സാവൂള് പാളയമടിച്ചിരുന്ന സ്ഥലത്തേക്കു ചെന്നു. സാവൂള് തന്െറ സൈന്യാധിപനും നേറിന്െറ മകനുമായ അബ്നേറിനോടൊത്തു കിടക്കുന്ന സ്ഥലം ദാവീദ് കണ്ടെണ്ടത്തി. സാവൂള് കൂടാരത്തിനുള്ളില് കിടക്കുകയായിരുന്നു. പട്ടാളക്കാര് അവനുചുറ്റും പാളയമ ടിച്ചിരുന്നു.
Verse 6: ദാവീദ് ഹിത്യനായ അഹിമലെക്കിനോടും സെരൂയായുടെ മകനും യോവാബിന്െറ സഹോദരനുമായ അബിഷായിയോടും ചോദിച്ചു: സാവൂളിന്െറ പാളയത്തിലേക്ക് എന്നോടുകൂടെ നിങ്ങളിലാരു പോരും? അബിഷായി പറഞ്ഞു: ഞാന് പോരാം.
Verse 7: ദാവീദും അബിഷായിയും രാത്രിയില് സൈന്യത്തിന്െറ അടുത്തെത്തി. സാവൂള് തന്െറ കുന്തം തലയ്ക്കല് കുത്തിനിര്ത്തിയിട്ട് കൂടാരത്തില് കിടക്കുകയായിരുന്നു. അബ്നേറും പടയാളികളും ചുറ്റും കിടന്നിരുന്നു.
Verse 8: അബിഷായി ദാവീദിനോടു പറഞ്ഞു: നിന്െറ ശത്രുവിനെ ദൈവം ഇന്നു നിന്െറ കൈയിലേല്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ഞാനവനെ കുന്തംകൊണ്ട് ഒറ്റക്കുത്തിനു നിലത്തു തറയ്ക്കാം. രണ്ടാമതൊന്നുകൂടി കുത്തേണ്ടിവരില്ല.
Verse 9: ദാവീദ് അബിഷായിയോടു പറഞ്ഞു: അവനെ കൊല്ലരുത്; കര്ത്താവിന്െറ അഭിഷിക്തനെതിരേ കരമുയര്ത്തിയിട്ട് നിര്ദോഷനായിരിക്കാന് ആര്ക്കു കഴിയും?
Verse 10: കര്ത്താവാണേ, അവിടുന്ന് അവനെ ശിക്ഷിച്ചുകൊള്ളും. യഥാകാലം അവന് മരിക്കുകയോയുദ്ധത്തില് വധിക്കപ്പെടുകയോ ചെയ്യും.
Verse 11: കര്ത്താവിന്െറ അഭിഷിക്തന്െറ മേല്കൈവയ്ക്കുന്നതില്നിന്ന് അവിടുന്ന് എന്നെതടയട്ടെ! ഇപ്പോള് അവന്െറ തലയ്ക്കലുള്ള കുന്തവും കൂജയും എടുത്തുകൊണ്ടു നമുക്കു പോകാം.
Verse 12: സാവൂളിന്െറ തലയ്ക്കല് നിന്നു കുന്തവും കൂജയും എടുത്ത് അവര്പോയി. ആരും കണ്ടില്ല; അറിഞ്ഞുമില്ല. ആരും ഉണര്ന്നതുമില്ല. കര്ത്താവ് അവരെ ഗാഢനിദ്രയില് ആഴ്ത്തിയിരുന്നു.
Verse 13: ദാവീദ് അപ്പുറത്തു കടന്നു സാവൂളില് നിന്നു വളരെ ദൂരെ ഒരു മലമുകളില് കയറിനിന്നു.
Verse 14: അവന് പട്ടാളക്കാരോടും നേറിന്െറ മകനായ അബ്നേറിനോടും വിളിച്ചു ചോദിച്ചു: അബ്നേര്, നിനക്കു കേള്ക്കാമോ? അബ്നേര് ചോദിച്ചു: ശബ്ദമുണ്ടാക്കി രാജാവിനെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നത് ആരാണ്?
Verse 15: ദാവീദ് അബ്നേറിനോടു ചോദിച്ചു: നീയൊരു പുരുഷനാണോ? ഇസ്രായേലില് നിന്നെപ്പോലെ ആരുണ്ട്? എന്തുകൊണ്ട് നീ നിന്െറ യജമാനനായരാജാവിനെ കാത്തില്ല? നിന്െറ യജമാനനായരാജാവിനെ കൊല്ലാന് ജനത്തിലൊരുവന് അവിടെ വന്നിരുന്നല്ലോ?
Verse 16: നീ ഈ ചെയ്തത് ഒട്ടും ശരിയായില്ല. തീര്ച്ചയായും നീ വധിക്കപ്പെടേണ്ടവനാണ്. കര്ത്താവിന്െറ അഭിഷിക്തനും നിന്െറ യജമാനനുമായരാജാവിനെ നീ കാത്തില്ല. രാജാവിന്െറ തലയ്ക്കലിരുന്ന കുന്തവും കൂജയും എവിടെയെന്നു നോക്കുക.
Verse 17: സാവൂള് ദാവീദിന്െറ സ്വരം തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടു ചോദിച്ചു: മകനേ, ദാവീദേ, ഇതു നിന്െറ സ്വരം തന്നെയോ? ദാവീദ് പറഞ്ഞു: രാജാവേ, എന്െറ സ്വരംതന്നെ.
Verse 18: യജമാന നായ അങ്ങ് എന്തിന് ഈ ദാസനെത്തേടി നടക്കുന്നു? ഞാനെന്തുചെയ്തു? എന്തു കുറ്റമാണ് എന്െറ പേരിലുള്ളത്?
Verse 19: യജമാനനായരാജാവേ, ഈ ദാസന്െറ വാക്കുകള് ശ്രവിച്ചാലും! കര്ത്താവാണ് എനിക്കെതിരായി അങ്ങയെ തിരിച്ചുവിട്ടതെങ്കില് അവിടുന്ന് ഒരു കാഴ്ച സ്വീകരിക്കട്ടെ; മനുഷ്യരാണെങ്കില് അവര് കര്ത്താവിന്െറ മുമ്പാകെ ശപിക്കപ്പെട്ടവരാകട്ടെ! എന്തെന്നാല്, നീ പോയി അന്യദേവന്മാരെ സേവിക്കുക എന്നു പറഞ്ഞ് കര്ത്താവിന്െറ അവകാശത്തില് എനിക്കു പങ്കില്ലാതാകത്തക്കവണ്ണം അവര് എന്നെ ഇന്നു പുറന്തള്ളിയിരിക്കുന്നു.
Verse 20: ആ കയാല്, എന്െറ രക്തം കര്ത്താവിന്െറ സന്നിധിയില്നിന്ന് അകലെ നിലത്തു വീഴാതിരിക്കട്ടെ! മലകളില് കാട്ടുകോഴിയെ വേട്ടയാടുന്നവനെപ്പോലെ ഇസ്രായേല്രാജാവ് എന്െറ ജീവനെത്തേടി വന്നിരിക്കുന്നു.
Verse 21: അപ്പോള് സാവൂള് പറഞ്ഞു: ഞാന് തെറ്റുചെയ്തുപോയി. എന്െറ മകനേ, ദാവീദേ, തിരിച്ചുവരുക; ഞാനിനി നിനക്ക് ഉപദ്രവംചെയ്യുകയില്ല. എന്തെന്നാല്, ഇന്നെന്െറ ജീവന് നിന്െറ കണ്ണില് വിലപ്പെട്ടതായിത്തോന്നി. ഞാന് വിഡ്ഢിത്തം കാണിച്ചു. ഞാന് വളരെയധികം തെറ്റു ചെയ്തുപോയി.
Verse 22: ദാവീദു പറഞ്ഞു: രാജാവേ, ഇതാ, കുന്തം. ദാസന്മാരില് ഒരുവന് വന്ന് ഇതു കൊണ്ടുപൊയ്ക്കൊള്ളട്ടെ.
Verse 23: ഓരോരുത്തനും അവനവന്െറ നീതിക്കും വിശ്വസ്തതയ്ക്കും ഒത്തവണ്ണം കര്ത്താവ് പ്രതിഫലം നല്കുന്നു. ഇന്നു കര്ത്താവ് അങ്ങയെ എന്െറ കൈയിലേല്പിച്ചു. എന്നാല് അവിടുത്തെ അഭിഷിക്തനെതിരേ ഞാന് കരമുയര്ത്തുകയില്ല.
Verse 24: അങ്ങയുടെ ജീവന് ഇന്നെനിക്കു വിലപ്പെട്ടതായിരുന്നതുപോലെ എന്െറ ജീവന് കര്ത്താവിന്െറ മുന്പിലും വിലപ്പെട്ടതായിരിക്കട്ടെ! എല്ലാ കഷ്ടതകളിലുംനിന്ന് അവിടുന്ന് എന്നെ രക്ഷിക്കട്ടെ! സാവൂള് ദാവീദിനോടു പറഞ്ഞു:
Verse 25: എന്െറ മകനേ, ദാവീദേ, നീ അനുഗൃഹീതനാണ്; നീ ചെയ്യുന്ന എല്ലാക്കാര്യങ്ങളും വിജയിക്കും. ദാവീദ് അവന്െറ വഴിക്കുപോയി. സാവൂള് കൊട്ടാരത്തിലേക്കും മടങ്ങി.