Verse 1: ദാവീദ്‌ അവിടെനിന്ന്‌ ഓടിരക്‌ഷപെ ട്ട്‌, അദുല്ലാംഗുഹയിലെത്തി. അവന്‍െറ സഹോദരന്‍മാരും കുടുംബം മുഴുവനും ഇതറിഞ്ഞ്‌ അവിടെച്ചെന്നു.
Verse 2: പീഡിതര്‍, കടമുള്ളവര്‍, അസന്തുഷ്‌ടര്‍ എന്നിങ്ങനെ പലരും അവന്‍െറ ചുറ്റും കൂടി. അവന് അവരുടെയെല്ലാം തലവനായി. നാനൂറോളം പേര്‍ അവനോടുകൂടെ അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു.
Verse 3: ദാവീദ്‌ അവിടെനിന്ന്‌ മൊവാബിലുള്ള മിസ്‌ പേയില്‍ എത്തി, മൊവാബുരാജാവിനോട്‌ അപേക്‌ഷിച്ചു: ദൈവം എനിക്കുവേണ്ടി എന്താണുചെയ്യാന്‍ പോകുന്നതെന്നറിയുന്നതുവരെ എന്‍െറ മാതാപിതാക്കന്‍മാര്‍ അങ്ങയോടുകൂടെ താമസിക്കാന്‍ അനുവദിക്കണം.
Verse 4: അവരെ അവന് മൊവാബുരാജാവിന്‍െറ അടുത്താക്കി. ദാവീദ്‌ രക്‌ഷാസങ്കേതത്തിലായിരുന്ന കാലമത്രയും അവര്‍ അവിടെ താമസിച്ചു.
Verse 5: പ്രവാചകനായ ഗാദ്‌ ദാവീദിനോടു പറഞ്ഞു: സങ്കേതത്തില്‍ ഒളിച്ചിരുന്നതു മതി. യൂദാദേശത്തേക്കു പോവുക. അതനുസരിച്ച്‌ ദാവീദ്‌ ഹേരെത്തുവനത്തിലേക്കു പോയി.
Verse 6: ദാവീദിനെയും കൂട്ടാളികളെയും കണ്ടെത്തിയെന്ന്‌ സാവൂള്‍ അറിഞ്ഞു. അവന് കുന്തവുമായി ഗിബെയായിലെ കുന്നിന്‍മുകളിലുള്ള പിചുലമരത്തിന്‍െറ ചുവട്ടിലിരിക്കുകയായിരുന്നു. ഭൃത്യന്‍മാര്‍ ചുറ്റും നിന്നിരുന്നു.
Verse 7: സാവൂള്‍ ചുറ്റും നിന്നിരുന്ന ഭൃത്യന്‍മാരോടു പറഞ്ഞു: ബഞ്ചമിന്‍ ഗോത്രജരേ, കേള്‍ക്കുവിന്‍; ജസ്‌സെയുടെ മകന്‍ നിങ്ങള്‍ക്കു നിലങ്ങളും മുന്തിരിത്തോട്ടങ്ങളും തരുമോ? നിങ്ങളെ സഹസ്രാധിപന്‍മാരും ശതാധിപന്‍മാരുമാക്കുമോ?
Verse 8: നിങ്ങള്‍ എനിക്കെതിരേ ഗൂഢാലോചന നടത്തിയില്ലേ? ജസ്‌സെയുടെ മകനുമായി എന്‍െറ പുത്രന്‍ സഖ്യമുണ്ടാക്കിയപ്പോള്‍ ആരും എന്നോടു പറഞ്ഞില്ല. അവന് എന്‍െറ ദാസനായ ദാവീദിനെ എനിക്കെതിരായി തിരിച്ചുവിടുകയും പതിയിരിക്കാന്‍ പ്രരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്‌തിട്ടു നിങ്ങളിലൊരുവന്‍പോലും എന്നോടു പറയുകയോ എന്നോടു സഹതപിക്കുകയോ ചെയ്‌തില്ല.
Verse 9: അപ്പോള്‍ സാവൂളിന്‍െറ ഭൃത്യന്‍മാരുടെ അടുത്തു നിന്നിരുന്ന ഏദോമ്യനായ ദോയെഗ്‌ പറഞ്ഞു: ജസ്‌സെയുടെ മകനെ ഞാന്‍ കണ്ടു. നോബില്‍വച്ച്‌ അഹിത്തൂബിന്‍െറ പുത്രന്‍ അഹിമലെക്കിന്‍െറ യടുക്കലേക്ക്‌ അവന് വരുകയായിരുന്നു.
Verse 10: അഹിമലെക്ക്‌ അവനുവേണ്ടി കര്‍ത്താവിനോടു പ്രാര്‍ഥിച്ചു; അവനു ഭക്‌ഷണവും ഫിലിസ്‌ത്യനായ ഗോലിയാത്തിന്‍െറ വാളും കൊടുത്തു.
Verse 11: രാജാവ്‌ അഹിത്തൂബിന്‍െറ മകനും പുരോഹിതനുമായ അഹിമലെക്കിനെയും അവന്‍െറ പിതൃഭവനത്തിലുള്ള എല്ലാവരെയുംനോബിലുള്ള എല്ലാ പുരോഹിതന്‍മാരെയും ആളയച്ചു വരുത്തി.
Verse 12: സാവൂള്‍ പറഞ്ഞു: അഹിത്തൂബിന്‍െറ പുത്രാ, കേള്‍ക്കുക. പ്രഭോ, സംസാരിച്ചാലും, അവന് പ്രതിവചിച്ചു.
Verse 13: സാവൂള്‍ ചോദിച്ചു: നീയും ജസ്‌സെയുടെ മകനുംകൂടി എനിക്കെതിരായി എന്തിനു ഗൂഢാലോചന നടത്തി? നീ അവന് അപ്പവും വാളും കൊടുക്കുകയും അവനുവേണ്ടി കര്‍ത്താവിന്‍െറ ഹിതം ആരായുകയും ചെയ്‌തില്ലേ? അതുകൊണ്ടല്ലേ, അവന് ഇന്നും എനിക്കെതിരായി പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നത്‌?
Verse 14: അഹിമലെക്ക്‌ പറഞ്ഞു: അങ്ങയുടെ സേ വകന്‍മാരില്‍ ദാവീദിനോളം വിശ്വസ്‌തനായി വേറെയാരുണ്ട്‌? അവന് അങ്ങയുടെ മരുമകനും അംഗരക്‌ഷകരുടെ അധിപനും അങ്ങയുടെ ഭവനത്തില്‍ ആദരിക്കപ്പെടുന്നവനും അല്ലേ?
Verse 15: അവനുവേണ്ടി ദൈവത്തോട്‌ ആരായുന്നത്‌ ആദ്യമല്ല. രാജാവ്‌ ഈ ദാസന്‍െറ യോ പിതൃഭവനത്തിന്‍െറ യോ മേല്‍ കുറ്റം ആരോപിക്കരുതേ! ഈ ദാസന്‍ ഇതൊന്നും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.
Verse 16: രാജാവ്‌ പറഞ്ഞു: അഹിമലെക്ക്‌, നീയും നിന്‍െറ കുടുംബവും മരിക്കണം.
Verse 17: രാജാവ്‌ അടുത്തുനിന്ന അംഗരക്‌ഷകനോട്‌ ആജ്‌ഞാപിച്ചു: കര്‍ത്താവിന്‍െറ ആ പുരോഹിതന്‍മാരെ കൊന്നുകളയുക. അവരും ദാവീദിനോട്‌ ചേര്‍ന്നിരിക്കുന്നു. അവന് ഒളിച്ചോടിയത്‌ അറിഞ്ഞിട്ടും എന്നെ അറിയിച്ചില്ല. എന്നാല്‍ കര്‍ത്താവിന്‍െറ പുരോഹിതന്‍മാരുടെ മേല്‍ കൈവയ്‌ക്കാന്‍ രാജഭൃത്യന്‍മാര്‍ തയ്യാറായില്ല.
Verse 18: അപ്പോള്‍ രാജാവ്‌ ദോയെഗിനോട്‌ കല്‍പിച്ചു: നീ ആ പുരോഹിതന്‍മാരെ കൊല്ലുക. ഏദോമ്യനായ ദോയെഗ്‌ അതു ചെയ്‌തു. ചണ നൂല്‍കൊണ്ടുള്ള എഫോദ്‌ ധരി ച്ചഎണ്‍പത്തഞ്ചുപേരെ അന്ന്‌ അവന് വധിച്ചു.
Verse 19: ആ പുരോഹിതന്‍മാരുടെ നഗരമായ നോബ്‌ അവന് നശിപ്പിച്ചു; പുരുഷന്‍മാര്‍, സ്‌ത്രീകള്‍, കുട്ടികള്‍, ശിശുക്കള്‍, കഴുതകള്‍, ആടുമാടുകള്‍ എന്നിങ്ങനെ എല്ലാറ്റിനെയും വാളിനിരയാക്കി.
Verse 20: എന്നാല്‍, അഹിത്തൂബിന്‍െറ മകന്‍ അഹിമലെക്കിന്‍െറ പുത്രന്‍മാരിലൊരുവനായ അബിയാഥര്‍ രക്‌ഷപ്പെട്ട്‌ ഓടി ദാവീദിന്‍െറ അടുത്തെത്തി.
Verse 21: കര്‍ത്താവിന്‍െറ പുരോഹിതന്‍മാരെ സാവൂള്‍ വധിച്ചവിവരം അവന് അറിയിച്ചു.
Verse 22: ദാവീദ്‌ അബിയാഥറിനോടു പറഞ്ഞു: ഏദോമ്യനായ ദോയെഗ്‌ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നതിനാല്‍ അവന് തീര്‍ച്ചയായും സാവൂളിനോടു പറയുമെന്ന്‌ അന്നുതന്നെ ഞാന്‍ മനസ്‌സിലാക്കിയിരുന്നു. നിന്‍െറ പിതൃഭവനത്തില്‍ എല്ലാവരും മരിക്കുന്നതിനു ഞാന്‍ കാരണമായി.
Verse 23: ഭയപ്പെടേണ്ട, എന്നോടുകൂടെ താമസിക്കുക. എന്‍െറ ജീവന്‍ അപഹരിക്കാന്‍ നോക്കുന്നവര്‍ നിന്‍െറയും ജീവന്‍ അന്വേഷിക്കുന്നു. എന്‍െറയടുക്കല്‍ നീ സുരക്‌ഷിതനായിരിക്കും.