Verse 1: ഏലിയുടെ സാന്നിധ്യത്തില്‍ ബാലനായ സാമുവല്‍ കര്‍ത്താവിനു ശുശ്രൂഷ ചെയ്‌തു പോന്നു. അക്കാലത്ത്‌ കര്‍ത്താവിന്‍െറ അരുളപ്പാടു ചുരുക്കമായിട്ടേ ലഭിച്ചിരുന്നുള്ളു. ദര്‍ശനങ്ങള്‍ വിരളമായിരുന്നു.
Verse 2: ഏലി ഒരു ദിവസം തന്‍െറ മുറിയില്‍ കിടക്കുകയായിരുന്നു. അവന് ഒന്നും കാണാന്‍ കഴിയാത്തവിധം കാഴ്‌ച മങ്ങിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു.
Verse 3: ദൈവത്തിന്‍െറ മുന്‍പിലെ ദീപം അണഞ്ഞിരുന്നില്ല. സാമുവല്‍ ദേവലായത്തില്‍ ദൈവത്തിന്‍െറ പേടകം സ്‌ഥിതിചെയ്യുന്നതിനരികേ കിടക്കുകയായിരുന്നു.
Verse 4: അപ്പോള്‍ കര്‍ത്താവ്‌ സാമുവലിനെ വിളിച്ചു:
Verse 5: സാമുവല്‍! സാമുവല്‍! അവന് വിളികേട്ടു: ഞാന്‍ ഇതാ! അവന് ഏലിയുടെ അടുക്കലേക്കോടി, അങ്ങ്‌ എന്നെ വിളിച്ചല്ലോ, ഞാനിതാ വന്നിരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു. ഏലി പറഞ്ഞു: ഞാന്‍ നിന്നെ വിളിച്ചില്ല; പോയിക്കിടന്നുകൊള്ളുക, അവന് പോയിക്കിടന്നു.
Verse 6: കര്‍ത്താവ്‌ വീണ്ടും സാമുവലിനെ വിളിച്ചു: സാമുവല്‍! അവന് എഴുന്നേറ്റ്‌ ഏലിയുടെ അടുക്കലേക്കു ചെന്നു പറഞ്ഞു: അങ്ങെന്നെ വിളിച്ചല്ലോ, ഞാനിതാ വന്നിരിക്കുന്നു. ഏലി പറഞ്ഞു: മകനേ, നിന്നെ ഞാന്‍ വിളിച്ചില്ല. പോയിക്കിടന്നുകൊള്ളുക.
Verse 7: കര്‍ത്താവാണ്‌ വിളിച്ചതെന്നു സാമുവല്‍ അപ്പോഴും അറിഞ്ഞില്ല; കാരണം, അതുവരെ കര്‍ത്താവിന്‍െറ ശബ്‌ദം അവനു വെളിവാക്കപ്പെട്ടിരുന്നില്ല.
Verse 8: മൂന്നാമതും കര്‍ത്താവ്‌ സാമുവലിനെ വിളിച്ചു. അവന് എഴുന്നേറ്റ്‌ ഏലിയുടെ അടുത്തു ചെന്നു പറഞ്ഞു: അങ്ങ്‌ എന്നെ വിളിച്ചല്ലോ, ഞാനിതാ വന്നിരിക്കുന്നു. കര്‍ത്താവാണ്‌ ബാലനെ വിളിച്ചതെന്ന്‌ അപ്പോള്‍ ഏലിക്ക്‌ മനസ്‌സിലായി.
Verse 9: അതിനാല്‍, ഏലി സാമുവലിനോടു പറഞ്ഞു: പോയിക്കിടന്നുകൊള്ളുക. ഇനി നിന്നെ വിളിച്ചാല്‍, കര്‍ത്താവേ, അരുളിച്ചെയ്‌താലും, അങ്ങയുടെ ദാസന്‍ ഇതാ ശ്രവിക്കുന്നു എന്നുപറയണം. സാമുവല്‍ പോയി കിടന്നു.
Verse 10: അപ്പോള്‍ കര്‍ത്താവ്‌ വന്നുനിന്ന്‌ മുന്‍പിലത്തെപ്പോലെ സാമുവല്‍! സാമുവല്‍! എന്നുവിളിച്ചു. സാമുവല്‍ പ്രതിവചിച്ചു: അരുളിച്ചെയ്‌താലും, അങ്ങയുടെ ദാസനിതാ ശ്രവിക്കുന്നു.
Verse 11: കര്‍ത്താവ്‌ അവനോടു പറഞ്ഞു: ഇസ്രായേല്‍ജനതയോടു ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം ചെയ്യാന്‍ പോകുകയാണ്‌. അതു കേള്‍ക്കുന്നവന്‍െറ ഇരുചെവികളും തരിച്ചുപോകും.
Verse 12: ഏലിയുടെ കുടുംബത്തിനെതിരായി ഞാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതെല്ലാം അന്നു ഞാന്‍ ആദ്യന്തം നിര്‍വഹിക്കും.
Verse 13: മക്കള്‍ ദൈവദൂഷണം പറയുന്ന കാര്യം അറിഞ്ഞിട്ടും അവരെ തടയാഞ്ഞതുമൂലം ഞാന്‍ അവന്‍െറ കുടുംബത്തിന്‍െറ മേല്‍ എന്നേക്കുമായി ശിക്‌ഷാവിധി നടത്താന്‍ പോവുകയാണെന്ന്‌ ഞാന്‍ പറയുന്നു.
Verse 14: ഏലിക്കുടുംബത്തിന്‍െറ പാപത്തിനു ബലികളും കാഴ്‌ചകളും ഒരിക്കലും പരിഹാരമാവുകയില്ലെന്നു ഞാന്‍ ശപഥംചെയ്യുന്നു.
Verse 15: പ്രഭാതംവരെ സാമുവല്‍ കിടന്നു. അനന്തരം, അവന് കര്‍ത്താവിന്‍െറ ആല യത്തിന്‍െറ വാതിലുകള്‍ തുറന്നു. തനിക്കുണ്ടായ ദര്‍ശനം ഏലിയോടു പറയാന്‍ അവന് ഭയപ്പെട്ടു.
Verse 16: അപ്പോള്‍ ഏലി മകനേ, സാമുവല്‍! എന്നു വിളിച്ചു. ഞാനിതാ എന്ന്‌ അവന് വിളി കേട്ടു.
Verse 17: ഏലി ചോദിച്ചു: അവിടുന്ന്‌ എന്താണ്‌ നിന്നോടു പറഞ്ഞത്‌? എന്നില്‍ നിന്നു മറച്ചുവയ്‌ക്കരുത്‌. അവിടുന്നു പറഞ്ഞതിലെന്തെങ്കിലും എന്നില്‍നിന്നു മറച്ചുവച്ചാല്‍ ദൈവം നിന്നെ കഠിനമായി ശിക്‌ഷിക്കട്ടെ!
Verse 18: സാമുവല്‍ ഒന്നും മറച്ചുവയ്‌ക്കാതെ എല്ലാം അവനോടു പറഞ്ഞു. അപ്പോള്‍ ഏലി അതു കര്‍ത്താവാണ്‌, അവിടുത്തേക്കുയുക്‌തമെന്നു തോന്നുന്നത്‌ പ്രവര്‍ത്തിക്കട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു.
Verse 19: സാമുവല്‍ വളര്‍ന്നുവന്നു. കര്‍ത്താവ്‌ അവനോടു കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവന്‍െറ വാക്കുകളിലൊന്നും വ്യര്‍ഥമാകാന്‍ അവിടുന്ന്‌ ഇടവരുത്തിയില്ല.
Verse 20: സാമുവല്‍ കര്‍ത്താവിന്‍െറ പ്രവാചകനായിത്തീര്‍ന്നിരിക്കുന്നു എന്ന്‌ ദാന്‍മുതല്‍ ബേര്‍ഷെബ വരെയുള്ള ഇസ്രായേല്‍ജനം മുഴുവനും അറിഞ്ഞു.
Verse 21: കര്‍ത്താവ്‌ സാമുവലിന്‌ ദര്‍ശനം നല്‍കിയ ഷീലോയില്‍വച്ച്‌ അവിടുന്നു വീണ്ടും അവനോടു സംസാരിച്ചു തന്നെത്തന്നെ വെളിപ്പെടുത്തി.