Verse 1: യാക്കോബുയാത്ര തുടര്‍ന്നു. ദൈവത്തിന്‍െറ ദൂതന്‍മാര്‍ വഴിക്കുവച്ച്‌ അവനെ കണ്ടുമുട്ടി.
Verse 2: അവരെ കണ്ടപ്പോള്‍ അവന്‍ പറഞ്ഞു: ഇതു ദൈവത്തിന്‍െറ സൈന്യമാണ്‌. ആ സ്‌ഥലത്തിന്‌ അവന്‍ മഹനായിം എന്നുപേരിട്ടു.
Verse 3: യാക്കോബ്‌ ഏദോംനാട്ടില്‍ സെയിര്‍ദേശത്തു പാര്‍ത്തിരുന്ന സഹോദര നായ ഏസാവിന്‍െറ അടുത്തേക്കു തനിക്കു മുന്‍പേ ദൂതന്‍മാരെ അയച്ചു.
Verse 4: അവന്‍ അവരെ ചുമതലപ്പെടുത്തി: എന്‍െറ യജമാനനായ ഏസാവിനോടു നിങ്ങള്‍ ഇങ്ങനെ പറയണം, അങ്ങയുടെ ദാസനായ യാക്കോബു പറയുന്നു: ഇതുവരെ ഞാന്‍ ലാബാന്‍െറ കൂടെ പാര്‍ക്കുകയായിരുന്നു.
Verse 5: എനിക്കു കാളകളും കഴുതകളും ആടുകളും വേലക്കാരും വേലക്കാരികളുമുണ്ട്‌. അങ്ങേക്ക്‌ എന്നോടു ദയ തോന്നണം. അതിനാണു ഞാന്‍ അങ്ങയുടെ അടുത്ത്‌ ആളയച്ചു പറയുന്നത്‌.
Verse 6: ദൂതന്‍മാര്‍ തിരിച്ചുവന്നു യാക്കോബിനോടു പറഞ്ഞു: ഞങ്ങള്‍ അങ്ങയുടെ സഹോദരനായ ഏസാവിന്‍െറ യടുക്കല്‍ച്ചെന്നു. അവന്‍ നാനൂറ്‌ ആളുകളുടെ അകമ്പടിയോടെ അങ്ങയെ കാണാന്‍ വരുന്നുണ്ട്‌.
Verse 7: യാക്കോബ്‌ വളരെയധികം ഭയപ്പെട്ട്‌ അസ്വസ്‌ഥനായി. തന്‍െറ കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന ആളുകളെയും ആടുമാടുകളെയും ഒട്ടകങ്ങളെയും എല്ലാം അവന്‍ രണ്ടുഗണമായി തിരിച്ചു.
Verse 8: ഏസാവു വന്ന്‌ ഒരു ഗണത്തെനശിപ്പിക്കുന്ന പക്‌ഷം മറ്റേ ഗണത്തിന്‌ ഓടി രക്‌ഷപ്പെടാമല്ലോ എന്നവന്‍ ചിന്തിച്ചു.
Verse 9: അവന്‍ ഇങ്ങനെ പ്രാര്‍ഥിച്ചു: എന്‍െറ പിതാക്കന്‍മാരായ അബ്രാഹത്തിന്‍െറയും ഇസഹാക്കിന്‍െറയും ദൈവമേ, നിന്‍െറ നാട്ടിലേക്കും നിന്‍െറ ചാര്‍ച്ചക്കാരുടെ അടുത്തേക്കും തിരിയെപ്പോകുക, ഞാന്‍ നിനക്കു നന്‍മ ചെയ്യും എന്ന്‌ അരുളിച്ചെയ്‌ത കര്‍ത്താവേ,
Verse 10: അങ്ങ്‌ ഈ ദാസനോടു കാണി ച്ചകാരുണ്യത്തിനും വിശ്വസ്‌തതയ്‌ക്കും ഞാന്‍ ഒട്ടും അര്‍ഹനല്ല. കേവലം ഒരു വടിയുമായിട്ടാണ്‌ ഞാന്‍ ജോര്‍ദാന്‍ കടന്നത്‌. ഇപ്പോഴിതാ ഞാന്‍ രണ്ടു ഗണമായി വര്‍ധിച്ചിരിക്കുന്നു.
Verse 11: എന്‍െറ സഹോദരനായ ഏസാവിന്‍െറ കൈയില്‍നിന്ന്‌ എന്നെ രക്‌ഷിക്കണമെന്ന്‌ ഞാന്‍ അങ്ങയോടു പ്രാര്‍ഥിക്കുന്നു. അവന്‍ വന്ന്‌ എന്നെയും കുഞ്ഞുങ്ങളെയും അമ്മമാരെയും നശിപ്പിച്ചേക്കുമെന്ന്‌ ഞാന്‍ ഭയപ്പെടുന്നു.
Verse 12: നിനക്കു നന്‍മ ചെയ്‌തു നിന്‍െറ സന്തതികളെ കടല്‍ത്തീരത്തെ മണല്‍ത്തരിപോലെ എണ്ണാനാവാത്തവിധം വര്‍ധിപ്പിക്കും എന്ന്‌ അവിടുന്ന്‌ അരുളിച്ചെയ്‌തിട്ടുണ്ടല്ലോ.
Verse 13: അന്നു രാത്രി അവന്‍ അവിടെ താവളമടിച്ചു. തന്‍െറ പക്കലുള്ളവയില്‍ നിന്ന്‌ അവന്‍ സഹോദരനായ ഏസാവിന്‌ ഒരു സമ്മാനമൊരുക്കി.
Verse 14: ഇരുനൂറു പെണ്‍കോലാടും ഇരുപതു ആണ്‍കോലാടും, ഇരുന്നൂറു പെണ്ണാടും, ഇരുപതു മുട്ടാടും,
Verse 15: കറവയുള്ള മുപ്പത്‌ ഒട്ടകം, അവയുടെ കിടാക്കള്‍, നാല്‍പതു പശു, പത്തു കാള, ഇരുപതു പെണ്‍കഴുത, പത്ത്‌ ആണ്‍കഴുത എന്നിവയെ അവന്‍ മാറ്റിനിര്‍ത്തി.
Verse 16: ഈ ഓരോ കൂട്ടത്തെയും വേറെവേറെതന്‍െറ ഭൃത്യന്‍മാരെ ഏല്‍പിച്ചിട്ട്‌ യാക്കോബ്‌ അവരോടു പറഞ്ഞു: എനിക്കു മുന്‍പേ പോവുക. കൂട്ടങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ അല്‍പം അകലമുണ്ടായിരിക്കണം.
Verse 17: ഏറ്റവും മുന്‍പേ പോയവനെ അവന്‍ ചുമതലതപ്പെടുത്തി: എന്‍െറ സഹോദരന്‍ ഏസാവ്‌ നിങ്ങളെ കണ്ടുമുട്ടുമ്പോള്‍, നിങ്ങള്‍ ആരുടെ ആളുകളാണ്‌? നിങ്ങള്‍ എവിടെ പോകുന്നു? ഇതൊക്കെ ആരുടേതാണ്‌? എന്നു ചോദിക്കും.
Verse 18: നിങ്ങള്‍ ഇപ്രകാരം മറുപടി പറയണം, ഇവ അങ്ങയുടെ ദാസനായ യാക്കോബിന്‍േറതാണ്‌. യജമാനനായ ഏസാവിനുള്ള ഉപഹാരമാണിത്‌. അവന്‍ ഞങ്ങളുടെ പിന്നാലെയുണ്ട്‌.
Verse 19: രണ്ടാമനെയും മൂന്നാമനെയും കൂട്ടങ്ങളെ നടത്തിയിരുന്ന എല്ലാവരെയും അവന്‍ ഇതുതന്നെ പറഞ്ഞേല്‍പിച്ചു.
Verse 20: ഏസാവിനെ കാണുമ്പോള്‍ നിങ്ങളെല്ലാവരും ഇതുതന്നെ പറയണം. അങ്ങയുടെ ദാസനായ യാക്കോബ്‌ തൊട്ടുപുറകെയുണ്ട്‌ എന്നും പറയണം. അവന്‍ ഇപ്രകാരം ചിന്തിച്ചു: ഞാന്‍ മുന്‍കൂട്ടി അയച്ചിരിക്കുന്ന സമ്മാനംകൊണ്ട്‌ എനിക്ക്‌ അവനെ പ്രീതിപ്പെടുത്താനാവും. അതു കഴിഞ്ഞ്‌ ഞാന്‍ അവനെനേരില്‍ക്കാണും; അവന്‍ എന്നെ സ്വീകരിച്ചേക്കും.
Verse 21: അതിനാല്‍, സമ്മാനം മുന്‍കൂട്ടി അയച്ചിട്ട്‌ അവന്‍ അന്നു രാത്രി കൂടാരത്തില്‍ തങ്ങി.
Verse 22: ആ രാത്രിതന്നെ യാക്കോബ്‌ തന്‍െറ രണ്ടു ഭാര്യമാരെയും രണ്ടു പരിചാരികമാരെയും പതിനൊന്നു മക്കളെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ട്‌യാബോക്ക്‌ എന്ന കടവു കടന്നു; അവരെ അവന്‍ പുഴയ്‌ക്കക്കരെ കടത്തിവിട്ടു.
Verse 23: തന്‍െറ സമ്പാദ്യം മുഴുവന്‍ അക്കരെയെത്തിച്ചു.
Verse 24: യാക്കോബു മാത്രം ഇക്കരെ നിന്നു. അവിടെവച്ച്‌ ഒരാള്‍ നേരം പുലരുന്നതുവരെ അവനുമായി മല്‍പ്പിടിത്തം നടത്തി.
Verse 25: കീഴടക്കാന്‍ സാധ്യമല്ലെന്നു കണ്ടപ്പോള്‍ അവന്‍ യാക്കോബിന്‍െറ അരക്കെട്ടില്‍ തട്ടി. മല്‍പ്പിടിത്തത്തിനിടയില്‍ യാക്കോബിന്‍െറ തുട അരക്കെട്ടില്‍നിന്നു തെറ്റി.
Verse 26: അവന്‍ പറഞ്ഞു: നേരം പുലരുകയാണ്‌. ഞാന്‍ പോകട്ടെ. യാക്കോബു മറുപടി പറഞ്ഞു: എന്നെ അനുഗ്രഹിച്ചിട്ടല്ലാതെ അങ്ങയെ ഞാന്‍ വിടുകയില്ല.
Verse 27: അവന്‍ ചോദിച്ചു: നിന്‍െറ പേരെന്താണ്‌? യാക്കോബ്‌, അവന്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു.
Verse 28: അപ്പോള്‍ അവന്‍ പറഞ്ഞു: ഇനിമേല്‍ നീ യാക്കോബ്‌ എന്നല്ല, ഇസ്രായേല്‍ എന്നുവിളിക്കപ്പെടും. കാരണം, ദൈവത്തോടും മനുഷ്യരോടും നീ മല്ലിട്ടു ജയിച്ചിരിക്കുന്നു.
Verse 29: യാക്കോബ്‌ അവനോടു പറഞ്ഞു: അങ്ങയുടെ പേര്‌ എന്നോടു പറയണമെന്ന്‌ ഞാന്‍ അപേക്ഷിക്കുന്നു. എന്തിനാണ്‌ എന്‍െറ പേരറിയുന്നത്‌? അവന്‍ ചോദിച്ചു. അവിടെവച്ച്‌ അവന്‍ യാക്കോബിനെ അനുഗ്രഹിച്ചു.
Verse 30: ദൈവത്തെ ഞാന്‍ മുഖത്തോടുമുഖം കണ്ടു. എന്നിട്ടും ഞാന്‍ ജീവനോടെ ഇരിക്കുന്നല്ലോ എന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ യാക്കോബ്‌ ആ സ്‌ഥലത്തിനു പെനുവേല്‍ എന്നുപേരിട്ടു.
Verse 31: അവന്‍ പെനുവേല്‍ കടന്നപ്പോഴേക്കും സൂര്യനുദിച്ചു. ഉളുക്കു നിമിത്തം അവന്‍ ഞൊണ്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
Verse 32: അവിടുന്ന്‌ യാക്കോബിന്‍െറ അരക്കെട്ടില്‍ തട്ടിയ തുകൊണ്ട്‌ തുടയും അരയും തമ്മില്‍ ബന്‌ധിപ്പിക്കുന്ന സ്‌നായു ഇസ്രായേല്‍ക്കാര്‍ ഇന്നും ഭക്‌ഷിക്കാറില്ല.