Verse 1: യാക്കോബ്‌ തന്‍െറ പിതാവു പരദേശിയായി പാര്‍ത്തിരുന്ന കാനാന്‍ദേശത്തു വാസമുറപ്പിച്ചു.
Verse 2: ഇതാണു യാക്കോബിന്‍െറ കുടുംബചരിത്രം. പതിനേഴു വയസ്‌സുള്ളപ്പോള്‍ ജോസഫ്‌ സഹോദരന്‍മാരുടെകൂടെ ആടുമേയ്‌ക്കുകയായിരുന്നു. അവന്‍ തന്‍െറ പിതാവിന്‍െറ ഭാര്യമാരായ ബില്‍ഹായുടെയും സില്‍ഫായുടെയും മക്കളുടെ കൂടെ ആയിരുന്നു. അവരെപ്പറ്റി അശുഭവാര്‍ത്ത കള്‍ അവന്‍ പിതാവിനെ അറിയിച്ചു.
Verse 3: ഇസ്രായേല്‍ ജോസഫിനെ മറ്റെല്ലാ മക്കളെക്കാളധികം സ്‌നേഹിച്ചിരുന്നു. കാരണം, അവന്‍ തന്‍െറ വാര്‍ധക്യത്തിലെ മകനായിരുന്നു. കൈനീളമുള്ള ഒരു നീണ്ട കുപ്പായം അവന്‍ ജോസഫിനു വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കി.
Verse 4: പിതാവ്‌ ജോസഫിനെ തങ്ങളെക്കാളധികമായി സ്‌നേഹിക്കുന്നു എന്നു കണ്ടപ്പോള്‍ സഹോദരന്‍മാര്‍ അവനെ വെറുത്തു. അവനോടു സൗമ്യമായി സംസാരിക്കാന്‍ അവര്‍ക്കു കഴിഞ്ഞില്ല.
Verse 5: ഒരിക്കല്‍ ജോസഫിന്‌ ഒരു സ്വപ്‌നമുണ്ടായി. അവന്‍ അത്‌ സഹോദരന്‍മാരോടു പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവര്‍ അവനെ കൂടുതല്‍വെറുത്തു.
Verse 6: അവന്‍ അവരോടു പറഞ്ഞു; എനിക്കുണ്ടായ സ്വപ്‌നം കേള്‍ക്കുക:
Verse 7: നമ്മള്‍ പാടത്തു കറ്റ കെട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. അപ്പോഴിതാ, എന്‍െറ കറ്റ എഴുന്നേറ്റു നിന്നു. നിങ്ങളുടെ കറ്റകളെല്ലാം ചുറ്റും വന്ന്‌ എന്‍െറ കറ്റയെ താണുവണങ്ങി.
Verse 8: അവര്‍ ചോദിച്ചു: നീ ഞങ്ങളെ ഭരിക്കുമെന്നാണോ? നീ ഞങ്ങളുടെമേല്‍ ആധിപത്യം സ്‌ഥാപിക്കുമെന്നാണോ? അവന്‍െറ സ്വപ്‌ന വും വാക്കുകളും കാരണം അവര്‍ അവനെ അത്യധികം ദ്വേഷിച്ചു.
Verse 9: അവനു വീണ്ടുമൊരു സ്വപ്‌നമുണ്ടായി. അവന്‍ തന്‍െറ സഹോദരന്‍മാരോടു പറഞ്ഞു: ഞാന്‍ വേറൊരു സ്വപ്‌നം കണ്ടു. സൂര്യനും ചന്‌ദ്രനും പതിനൊന്നു നക്‌ഷത്രങ്ങളും എന്നെതാണുവണങ്ങി.
Verse 10: അവന്‍ ഇതു പിതാവിനോടും സഹോദരന്‍മാരോടും പറഞ്ഞപ്പോള്‍ പിതാവ്‌ അവനെ ശകാരിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു: എന്താണു നിന്‍െറ സ്വപ്‌നത്തിന്‍െറ അര്‍ഥം? ഞാനും നിന്‍െറ അമ്മയും സഹോദരന്‍മാരും നിന്നെ നിലംപറ്റെ താണുവണങ്ങണമെന്നാണോ?
Verse 11: സഹോദരന്‍മാര്‍ക്ക്‌ അവനോട്‌ അസൂയതോന്നി. പിതാവാകട്ടെ ഈ വാക്കുകള്‍ ഹൃദയത്തില്‍ സംഗ്രഹിച്ചുവച്ചു.
Verse 12: അവന്‍െറ സഹോദരന്‍മാര്‍ പിതാവിന്‍െറ ആടുകളെ മേയ്‌ക്കാന്‍ ഷെക്കെമിലേക്കു പോയി. ഇസ്രായേല്‍ ജോസഫിനോടുപറഞ്ഞു:
Verse 13: നിന്‍െറ സഹോദരന്‍മാര്‍ ഷെക്കെമില്‍ ആടുമേയ്‌ക്കുകയല്ലേ? ഞാന്‍ നിന്നെ അങ്ങോട്ടു വിടുകയാണ്‌. ഞാന്‍ പോകാം, അവന്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു.
Verse 14: നീ പോയി നിന്‍െറ സഹോദരന്‍മാര്‍ക്കും ആടുകള്‍ക്കും ക്‌ഷേമം തന്നെയോ എന്ന്‌ അന്വേഷിച്ച്‌ വിവരം എന്നെ അറിയിക്കണം. ജോസഫിനെ അവന്‍ ഹെബ്‌റോണ്‍ താഴ്‌വരയില്‍നിന്നുയാത്രയാക്കി. അവന്‍ ഷെക്കെമിലേക്കു പോയി.
Verse 15: അവന്‍ വയലില്‍ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നതു കണ്ട ഒരാള്‍ അവനോടു ചോദിച്ചു:
Verse 16: നീ അന്വേഷിക്കുന്നതെന്താണ്‌? അവന്‍ പറഞ്ഞു: ഞാന്‍ എന്‍െറ സഹോദരന്‍മാരെ അന്വേഷിക്കുകയാണ്‌. അവര്‍ എവിടെയാണ്‌ ആടുമേയ്‌ക്കുന്നത്‌ എന്നു ദയവായി പറഞ്ഞുതരിക.
Verse 17: അവന്‍ പറഞ്ഞു: അവര്‍ ഇവിടെ നിന്നുപോയി. പോകുമ്പോള്‍ നമുക്ക്‌ ദോത്താനിലേക്കു പോകാം എന്ന്‌ അവര്‍ പറയുന്നതു ഞാന്‍ കേട്ടു. സഹോദരന്‍മാരുടെ പുറകേ ജോസഫും പോയി, ദോത്താനില്‍വച്ച്‌ അവന്‍ അവരെ കണ്ടുമുട്ടി.
Verse 18: ദൂരെവച്ചുതന്നെ അവര്‍ അവനെ കണ്ടു. അവന്‍ അടുത്തെത്തും മുന്‍പേ, അവനെ വധിക്കാന്‍ അവര്‍ ഗൂഢാലോചന നടത്തി.
Verse 19: അവര്‍ പരസ്‌പരം പറഞ്ഞു: സ്വപ്‌നക്കാരന്‍ വരുന്നുണ്ട്‌.
Verse 20: വരുവിന്‍, നമുക്ക്‌ അവനെകൊന്നു കുഴിയിലെറിയാം. ഏതോ കാട്ടുമൃഗം അവനെ പിടിച്ചുതിന്നെന്നു പറയുകയും ചെയ്യാം. അവന്‍െറ സ്വപ്‌നത്തിന്‌ എന്തു സംഭവിക്കുമെന്നു കാണാമല്ലോ.
Verse 21: റൂബന്‍ ഇതു കേട്ടു. അവന്‍ ജോസഫിനെ അവരുടെ കൈയില്‍നിന്നു രക്‌ഷിച്ചു. അവന്‍ പറഞ്ഞു: നമുക്കവനെ കൊല്ലേണ്ടാ. രക്‌തം ചിന്തരുത്‌.
Verse 22: അവനെ നിങ്ങള്‍ മരുഭൂമിയിലെ ഈ കുഴിയില്‍ തള്ളിയിടുക. പക്‌ഷേ, ദേഹോപദ്രവമേല്‍പിക്കരുത്‌. അവനെ അവരുടെ കൈയില്‍നിന്നു രക്‌ഷിച്ച്‌ പിതാവിനു തിരിച്ചേല്‍പിക്കാനാണ്‌ റൂബന്‍ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞത്‌.
Verse 23: അതിനാല്‍, ജോസഫ്‌ അടുത്തെത്തിയപ്പോള്‍, സഹോദരന്‍മാര്‍ അവന്‍ ധരിച്ചിരുന്ന കൈനീളമുള്ള പുറംകുപ്പായം ഊരിയെടുത്തു.
Verse 24: അവനെ ഒരു കുഴിയില്‍ തള്ളിയിട്ടു. അതു വെള്ളമില്ലാത്ത പൊട്ടക്കിണറായിരുന്നു.
Verse 25: അവര്‍ ഭക്‌ഷണം കഴിക്കാനിരുന്നപ്പോള്‍ ഗിലയാദില്‍നിന്നുവരുന്ന ഇസ്‌മായേല്യരുടെ ഒരുയാത്രാസംഘത്തെ കണ്ടു. അവര്‍ സുഗന്‌ധപ്പശയും പരിമളദ്രവ്യങ്ങളും കുന്തുരുക്കവും ഒട്ടകപ്പുറത്തു കയറ്റി ഈജിപ്‌തിലേക്കു പോവുകയായിരുന്നു.
Verse 26: അപ്പോള്‍ യൂദാ തന്‍െറ സഹോദരന്‍മാരോടു പറഞ്ഞു: നമ്മുടെ സഹോദരനെക്കൊന്ന്‌ അവന്‍െറ രക്‌തം മറച്ചുവച്ചതുകൊണ്ടു നമുക്കെന്തു പ്രയോജനമാണുണ്ടാവുക?
Verse 27: വരുവിന്‍, നമുക്കവനെ ഇസ്‌മായേല്യര്‍ക്കു വില്‍ക്കാം. അവനെ നമ്മള്‍ ഉപദ്രവിക്കേണ്ടാ. അവന്‍ നമ്മുടെ സഹോദരനാണ്‌. നമ്മുടെ തന്നെ മാംസം. അവന്‍െറ സഹോദരന്‍മാര്‍ അതിനു സമ്മതിച്ചു.
Verse 28: അപ്പോള്‍ കുറെമിദിയാന്‍ കച്ചവടക്കാര്‍ ആ വഴി കടന്നുപോയി. ജോസഫിന്‍െറ സഹോദരന്‍മാര്‍ അവനെ കുഴിയില്‍നിന്നു പൊക്കിയെടുത്ത്‌ ഇരുപതു വെള്ളിക്കാശിന്‌ ഇസ്‌മായേല്യര്‍ക്കു വിറ്റു. അവര്‍ അവനെ ഈജിപ്‌തിലേക്കു കൊണ്ടുപോയി.
Verse 29: റൂബന്‍ കുഴിയുടെ അടുത്തേക്കു തിരിച്ചു ചെന്നു. എന്നാല്‍ ജോസഫ്‌ കുഴിയില്‍ ഇല്ലായിരുന്നു.
Verse 30: അവന്‍ തന്‍െറ ഉടുപ്പു വലിച്ചുകീറി, സഹോദരന്‍മാരുടെ അടുത്തുചെന്നു വിലപിച്ചു. കുട്ടിയെ കാണാനില്ല. ഞാനിനി എവിടെപ്പോകും.
Verse 31: അവര്‍ ഒരാടിനെക്കൊന്ന്‌ ജോസഫിന്‍െറ കുപ്പായമെടുത്ത്‌ അതിന്‍െറ രക്‌തത്തില്‍ മുക്കി.
Verse 32: കൈ നീളമുള്ള ആ നീണ്ട കുപ്പായം തങ്ങളുടെ പിതാവിന്‍െറ യടുക്കല്‍ കൊണ്ടുചെന്നിട്ട്‌ അവര്‍ പറഞ്ഞു: ഈ കുപ്പായം ഞങ്ങള്‍ക്കു കണ്ടുകിട്ടി. ഇത്‌ അങ്ങയുടെ മകന്‍േറതാണോ അല്ലയോ എന്നു നോക്കുക.
Verse 33: അവന്‍ അതു തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവന്‍ പറഞ്ഞു: ഇത്‌ എന്‍െറ മകന്‍െറ കുപ്പായമാണ്‌. ഏതോ കാട്ടുമൃഗം അവനെ പിടിച്ചുതിന്നു. ജോസഫിനെ അതു കടിച്ചുകീറിക്കാണും.
Verse 34: യാക്കോബു തന്‍െറ വസ്‌ത്രം വലിച്ചുകീറി; ചാക്കുടുത്തു വളരെനാള്‍ തന്‍െറ മകനെക്കുറിച്ചു വിലപിച്ചു.
Verse 35: അവന്‍െറ പുത്രന്‍മാരും പുത്രിമാരും അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. എന്നാല്‍, അവര്‍ക്കു കഴിഞ്ഞില്ല. കരഞ്ഞുകൊണ്ടുതന്നെ പാതാളത്തില്‍ എന്‍െറ മകന്‍െറ യടുത്തേക്കു ഞാന്‍ പോകും എന്നു പറഞ്ഞ്‌ അവന്‍ തന്‍െറ മകനെയോര്‍ത്തു വിലപിച്ചു;
Verse 36: ഇതിനിടെ മിദിയാന്‍കാര്‍ ജോസഫിനെ ഈജിപ്‌തില്‍ ഫറവോയുടെ ഒരു ഉദ്യോഗസ്‌ഥനും കാവല്‍പടയുടെ നായകനുമായ പൊത്തിഫറിനു വിറ്റു.